رؤسای گله مند ورزشی

وارد فدراسیون که می‌شوند غُر زدن‌هایشان شروع می‌شود. کارشان را با گِله‌ کردن از مدیریت ضعیف قبلی آغاز می‌‌کنند و دائما می‌گویند مدیریت نادرست پیشین بدهی‌های زیادی را به بار آورده است و ما توان اجرایی کردن برنامه‌ها را نداریم و نمی‌توانیم اقدامی عملیاتی داشته باشیم. درگیر روزمرگی می‌شوند و هر روز در خیل عظیم رسانه‌های ورزشی، غر می‌زنند و غر می‌زنند و غر…

افرادی که برای انتخابات فدراسیون‌های ورزشی ثبت‌نام می‌کنند و نامزد شرکت در آنها می‌شوند، آیا نمی‌دانند آن فدراسیون چقدر بدهی دارد؟ اگر نمی‌دانند که وا اسفا و اگر هم می‌دانند که دیگر حرفی در آن نیست. تمام این غرغروها از ریزترین جزئیات مطلع هستند. می‌گویند که راهکارهای زیادی برای درآمد زایی داریم ولی چرا وقتی به صندلی ریاست می‌رسند؛ شروع به گله‌گذاری می‌کنند و دائما از بی‌پولی می‌نالند؟

قطعا افرادی که برای حضور در انتخابت فدراسیونی اعلام آمادگی می‌کنند از وضعیت آن به خوبی مطلع هستند و می‌دانند چقدر بدهی دارد.

شایسته نیست فردی که رئیس فدراسیون می‌شود به محض رسیدن به کرسی مورد نظرش؛ شروع به چنین اظهاراتی کند چرا که این فرد با دانش، با میل باطنی و به خواست خودش وارد انتخابات شده و مجمع به آن و برنامه‌هایش اعتماد کرده است.

گلایه و شکایت از مشکلات ممکن است باعث شود تمرکز رؤسای محترم فدراسیون‌ها بر نیمه خالی‌ لیوان باشد و به دنبال راه حل مناسب نباشند. به نظر می‌رسد اداره یک فدراسیون ورزشی با بودجه دولتی و تزریق سالانه چند نوبت سرمایه دولتی به حساب فدراسیون، کار دشواری نباشد و شاید هر فردی بتواند هزینه را مدیریت کند اما در شرایط کنونی اقتصادی کشور، تامین منابع مالی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و بهتر است افرادی که به دنبال ریاست یک فدراسیون هستند، به همه چیز از جمله بدهی‌های سنگین مالی مسئولان پیشین و راهی برای تامین منابع بیندیشند.

انتخابات دو فدراسیون ژیمناستیک و تیراندازی پیش‌رو است و ما به عنوان رسانه به نامزدهایی که نمی‌دانند، می‌گوییم؛  این دو فدراسیون به شدت مشکلات مالی دارند و در مضیقه مالی هستند. بدانید و اگر رئیس شدید از همان اول غر نزنید!