نابینایان ترحم نمی‌خواهند!

به گزارش عصرقائم،  ۲۳ مهرماه بـه عنوان روز بزرگداشت نابينايان و عصای سفيد، نامگذاری شده اسـت.

اﯾﻦ روز در ﺟﻬﺖ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﻪ روﺷﻨﺪﻻن، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼت آن‌ها و اﯾﺠﺎد ﻣﺤﯿﻂ‌ﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن از ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ اﺳﺖ؛ قانون عصای سفید، تصویری جدید از نابینایان را در جامعه ترسیم کرده و از افراد نابینا می‌خواهد بـه منظور پشتیبانی از منافع خود، از تمام مفاد این قانون مطلع باشند.

ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ از زﻣﺎن ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ اول، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎدی ﺑﺮای ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﻧﻤﺎدﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن از اﯾﻦ ﻋﺼﺎ وﺟﻮد دارد، اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ رﻧﮓ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺮای ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻗﺎﺑﻞ روﯾﺖ اﺳﺖ، ﺑﺮای ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺧﻄﺮاﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، اﯾﻦ رﻧﮓ در ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ ﺑﺮای ﻋﺼﺎی راﻫﻨﻤﺎی آن‌ها ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ؛ اﯾﻦ ﻋﺼﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده اﻓﺮاد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ و اﻓﺮادی ﺑﺎ اﺧﺘﻼﻻت ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﻣﻌﻤﻮﻻً در اﻧﻮاع ﺗﺎﺷﻮ و ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﯽﺷﻮد.

به همین مناسبت گفت‌وگویی را با یکی از نابینایان توانمند استان مازندران ترتیب داده‌ایم که در ذیل می‌خوانید:

روشن دل مازندرانی علیرضا امیری قهرمان شنای نابینایان کشور است که در زمینه‌های مختلفی فعالیت دارد؛  حفظ  دو جزء قرآن، شرکت در مسابقات قهرمانی کشور، انتخابی تیم ملی برای مسابقات جهانی، کسب مدال طلا در رشته‌های ۵۰ متر آزاد ، ۱۰۰ متر کرال سینه و ۱۰۰ متر قورباغه مدال طلا و همچنین جابجایی رکورد ۱۰۰ متر قورباغه ایران حدود ۶ ثانیه از جمله افتخارات این ورزشکار روسندل مازندرانی است.

وی که متولد سال ۱۳۸۰ از شهرستان ساری است، هم اکنون دانشجوی کارشناسی رشته حقوق نیز است.

علیرضا امیری در گفت‌وگو با خبرنگار بلاغ می‌گوید: من تقریبا از سن ۸ سالگی به ورزش روی آوردم و رشته‌های گوناگون ورزشی نظیر شطرنج، گلبال و شنا را تجربه کردم، اما به دلیل استعداد، وضعیت جسمانی و فیزیکی، علاقه و توانایی که در رشته شنا داشتم، این رشته را به صورت حرفه‌ای ادامه دادم.

وی افزود: به لطف خدا اکنون حدود ۵ سال است که به صورت متوالی توانستم در سطح نوجوانان، قهرمان شنا در کشور بشوم و یکسال هم به تیم ملی ایران راه پیدا کنم.

قهرمان مازندرانی شنای نابینایان کشور، خاطرنشان کرد:  خوشبختانه پس از راه یابی به تیم ملی، توانستم در رده نوجوانان و جوانان به مقام نائب قهرمانی رشته شنا در آسیا دست پیدا کردم.

امیری ادامه داد: طی سال جاری و پس از دو سال تعطیلی اماکن ورزشی به دلیل شیوع کرونا، آرام آرام سالن‌های ورزشی در حال بازگشایی است و قطعا خودم را برای مسابقات دشوار سطح بزرگسالان آماده خواهم کرد.

وی بیان کرد: مهم‌ترین مشکلی که ما قشر نابینا، کم بینا و حتی معلولان با آن مواجه هستیم، موضوع اشتغال است؛ متاسفانه بسیاری از دستگاه‌ها و ارگان‌ها این قشر را نادیده می‌گیرند.

قهرمان مازندرانی شنای نابینایان کشور، عنوان کرد: با وجود اینکه در قانون آمده است که ۳ درصد استخدامی‌ها به معلولان اختصاص دارد، اما در عمل متاسفانه این قانون، اجرا نمی‌شود.

امیری گفت: مشکل دیگر ما بحث مناسب‌سازی است، متاسفانه در اماکن دولتی، مجتمع‌های تجاری، ساختمان‌های اداری، مبلمان شهری، بانک‌ها، پارک‌ها و بوستان‌ها و خیلی از کوچه‌ها و خیابان‌ها، مناسب سازی برای افراد دارای معلولیت به ویژه برای نابینایان، صورت نگرفته است.

وی مطرح کرد: با توجه به اینکه در مرکز استان ساکن هستم، چند سالی است که از سوی شهرداری ساری یک سری اقدامات خوبی انجام گرفته است؛ اما نیاز است که سرعت انجام این اقدامات افزایش پیدا کند.

قهرمان مازندرانی شنای نابینایان کشور، اعلام کرد: تمامی این مشکلات شایع تنها به دست دولتمردان، مدیران دستگاه‌های اجرایی و متولی قابل حل است که امیدواریم با یک نگاه ویژه به قشر معلولان و نابینایان، گام جدی برای مرتفع سازی آن صورت گیرد.

امیری در ادامه ضمن تشکر از نگاه و حمایت مردم از جامعه معلولان و نابینایان، تاکید کرد: اما یک گلایه‌ای هم از اقلیت مردم دارم و اینکه متاسفانه برخی‌ها معلول و نابینا را یک فرد نیازمند حمایت‌های مالی می‌بینند، معلول را یک فردی می‌بینند که دارای نقص و یا ناتوان است.

وی تصریح کرد: ما نیاز به ترحم نداریم، بارها پیش می‌آید که من با خانواده‌ام در خیابان قدم می‌زنم، اما سخن و رفتار برخی از مردم، شدیدا باعث رنجش خانواده‌ام می‌شود؛ گاهی این رفتارها موجب می‌شود تا برخی از خانواده‌ها، فرزندان معلول و نابینا را در خانه حبس کنند.

قهرمان مازندرانی شنای نابینایان کشور، اضافه کرد: دست گرفتن عصای سفید، ننگ و عار نیست، کسی که عصای سفید در دست می‌گیرد ناتوان نیست؛ ما افرادی را در قشر خودمان داریم که اکنون وکیل پایه دادگستری، مدرس دانشگاه، بازاری، تاجر و یک فعال موفق اقتصادی است.

امیری در خصوص مشکلات عمده ورزش حرفه‌ای قشر نابینایان، اظهار کرد: متاسفانه ورزش نابینایان، هزینه بردار است و بودجه‌ای که هیئت‌ها دارند، بسیار ناچیز و اندک است و در نهایت بسیاری از ورزشکاران معلول و نابینا به دلیل نداشتن منابع مالی، نمی‌توانند ورزش را ادامه دهند و یا حتی برخی‌ها به رشته مورد علاقه خود ورود کنند.

وی افزود: من خودم به عنوان یک شناگر خیلی از اوقات پیش آمده است که در استخری تمرین می‌کردم که بسیار شلوغ بود، یک سانس خصوصی نداریم، حتی یک لاین شنای اختصاصی برای تمرین نداشتم.

قهرمان مازندرانی شنای نابینایان کشور، خاطرنشان کرد: متاسفانه ورزش معلولان و نابینایان نیازمند حمایت‌های ویژه مالی است، واقعا ورزش این قشر هزینه بردار است و حمایت مطلوبی هم صورت نمی‌گیرد.

امیری با بیان اینکه متاسفانه به دلیل عدم تخصیص بودجه مناسب، تیم ملی رشته‌های گوناگون معلولان و نابینایان، نادیده گرفته می‌شود؛ تاکید کرد: خیلی از ورزشکاران حدود یکسال به امید اعزام به مسابقات آسیایی و جهانی تمرین می‌کنند اما در لحظه آخر، اعزام آنان لغو می‌شود؛ این تصمیمات برای ورزشکاران معلول و نابینا، نا امیدی می‌آورد.

وی با بیان اینکه یک ورزشکار در این قشر نیاز به انگیزه دارد؛ گفت: مگر در این قشر یک ورزشکار چند سال می‌تواند در سطح حرفه‌ای فعالیت کند، حداکثر ۵ سال؛ اگر بخواهند همین مدت کوتاه را به بهانه‌های متفاوت از عدم بودجه، بدقولی‌ها و ناهماهنگی برنامه‌ها از ورزشکار سلب کنند، چیزی عاید ورزشکار نمی‌شود.

قهرمان مازندرانی شنای نابینایان کشور، در پایان متذکر شد: ما از مردم و مسئولان می‌خواهیم هر چند ما نمی‌توانیم شما را ببینیم اما شما ما را ببینید!