نخست وزیر مجارستان، اتحادیه اروپا و آمریکا را به مداخله در کشورش متهم کرد

به گزارش عصرقائم، به نقل از خبرگزاری رویترز، ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان برای نخستین بار از سال ۲۰۱۰ میلادی که زمام امور کشور را در دست گرفته، با جبهه متحدی از احزاب اپوزیسیون از جمله سوسیالیست‌ها، لیبرال‌ها و جنبش برای مجارستان بهتر موسوم به “یوبیک” مواجه خواهد بود.

این ائتلاف شش حزبی تحت رهبری پیتر مارکی-زی، یک محافظه‌کار کاتولیک ۴۹ ساله و شهردار شهری کوچک قرار دارد که به نظر می‌رسد همانند اوربان از ارزش‌های سنتی حمایت می‌کند و یکی از رقبای سرسخت محسوب می‌شود.

اوربان روز شنبه در جمع هزاران تن از طرفدارانش در مرکز بوداپست گفت: واشنگتن و جورج سوروس تلاش می‌کنند تا نیروهای خود از اپوزیسیون چپ‌گرای مجارستان را با استفاده از پول، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی‌شان روی کار آورند.

وی افزود: اما آنچه مهم است این نیست که آنها در بروکسل، در واشنگتن و در رسانه‌هایی که از خارج هدایت می‌شوند، چه می‌خواهند. این مردم مجارستان هستند که سرنوشت خودشان را تعیین می‌کنند. قدرت ما در اتحاد ماست. ما به ارزش‌های مشابه، خانواده، ملت و یک مجارستان قدرتمند و مستقل اعتقاد داریم.

مارکی-زی در کارزار مجزای اپوزیسیون گفت: اگر من در انتخابات پیروز شوم، دولتم قانون اساسی جدیدی را تدوین، فساد را سرکوب، یورو را به عنوان وجه رایج تعیین و آزادی رسانه‌ها را تضمین خواهد کرد.

وی افزود: دولت اوربان از نظر اخلاقی غیرقابل تحمل شده است. باید از فرصتی که اکنون در دست داریم برای پیروزی در انتخابات آوریل ۲۰۲۲ استفاده کنیم.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که حزب “فیدس” اوربان و ائتلاف اپوزیسیون شانه به شانه یکدیگر در رقابت‌های انتخاباتی پیش می‌روند و هنوز حدود یک چهارم از رای‌دهندگان تصمیم نگرفته‌اند که به کدام نامزد رای خواهند داد.

شنبه، سالروز قیام ۱۹۵۶ میلادی علیه حکومت جماهیر شوروی سابق بود و به اوربان این فرصت را داد تا برنامه خود را برای سال‌های بعد اعلام کند.

دولت اوربان به همراه اصلی‌ترین متحدش یعنی لهستان با بروکسل در خصوص آزادی‌های مطبوعاتی، مسائل مربوط به اجرای قانون و حقوق همجنس‌گرایان اختلاف دارد اگرچه همچنان تاکید می‌کند که منافع مجارستان در عضویت در یک اتحادیه اروپای قوی است.

اوربان در جمع طرفدارانش که پرچم مجارستان را تکان می دادند و بنرهایی در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود “بروکسل برابر است با دیکتاتوری” گفت: بروکسل با ما و لهستان به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی ما یک دشمن هستیم. در نتیجه اکنون زمان آن فرا رسیده که بروکسل درک کند که حتی کمونیست‌ها نیز نتوانستند ما را شکست دهند.