دکتر دیوید وایلز، سرپرست این بررسی متخصص پزشکی اورژانس کودکان در کالج پزشکی ویسکانسین گفت: «توجه به این موضوع مهم است، چراکه به افزایش عمده هزینه‌ها هم برای خانواده‌ها و هم نظام مراقبت بهداشتی می‌شود.»
او افزود: «به نظر ما در شمار بسیاری از موارد واکنش آلرژی حقیقی وجود ندارد. وجود آلرژی به پنی‌سیلین محدودیت عمده‌ای در انتخاب نوع آنتی‌بیوتیک تجویزی ایجاد می‌کند.»
آمار‌ها نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۴ بیش از ۲۶۶ میلیون دوره آنتی‌بیوتیک برای بیماران سرپایی در داروخانه‌های آمریکا توزیع شده است. این مقدار معادل بیش از ۵ نسخه نوشته‌شده در سال برای هر شش نفر است.»
این بررسی بر روی بیش از ۳۰۰ کودک انجام شد که قبلاً به گفته والدینشان علائم خفیف آلرژی به پنی‌سیلین مانند دانه‌های پوستی، اسهال و استفراغ را نشان داده بودند.
بر روی ۱۰۰ نفر از این کودکان آزمایش آلرژی پنی‌سیلین با استفاده فرایند استاندارد سه‌بخشی انجام شد. این آزمایش‌ها شامل آزمایش پوستی، تزریق مقدار اندکی پنی‌سیلین و آزمایش خوراکی بود که در آن کودک یک دوز پنی‌سیلین را تحت مراقبت دقیق پزشکی می‌بلعید.
به گفته این پژوهشگران، معلوم شد هیچ‌کدام از این ۱۰۰ کودک آزمایش‌شده به پنی‌سیلین آلرژی ندارند و این عنوان از پرونده پزشکی‌شان برداشته شد.
اما علت این سردرگمی درباره آلرژی به پنی‌سیلین چیست؟ کارشناسان می‌گویند بسیاری از والدین ممکن است با توجه به دیدن دانه‌های پوستی در کودکانشان در حول‌وحوش زمان تجویز پنی‌سیلین تصور کرده باشند آنان به این دارو آلرژی دارند. اما این دانه‌های پوستی احتمالاً مربوط به عفونت بوده است نه دارو.
بسیاری از عفونت‌های با دانه‌های پوستی همراه هستند و اگر به کودک برای این بیماری یا دلیل مشابه دیگر آنتی‌بیوتیک داده شود، ممکن است این دانه‌های پوستی به‌طور نادرست به آلرژی به پنی‌سیلین نسبت داده شود.
کارشناسان می‌گویند تا ۱۰ درصد افراد جمعیت یا به آن‌ها گفته شده است به پنی‌سیلین آلرژی دارند یا خودشان تصور می‌کنند دچار این آلرژی هستند. اما هنگامی‌که برای این آلرژی آزمایش می‌شوند، بیش از ۹۰ درصدشان واقعاً به این دارو آلرژی ندارند.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0