دروس پزشکی از این پس در هند به “زبان هندی” تدریس می‌شود

به گزارش عصرقائم، به نقل از وبسایت روزنامه گاردین، نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند از زمان آغاز به کار خود در ۲۰۱۴ به همراه آمیت شاه، وزیر کشور هند و دیگر رهبران حزب بهاراتیا جاناتا حملات جسته‌وگریخته‌ای علیه زبان انگلیسی داشته و زبان هندی را ترویج داده است.

مودی به تکرار درباره آزاد کردن هندی‌ها از «ذهنیت استعماری» امپراتوری بریتانیا و یادگارهای آن حکومت استعماری سخن گفته است. هفته گذشته مودی درباره «اندیشه برده‌مانند» پیرامون زبان انگلیسی حرف زد.

در ماه اکتبر، مقامات دولتی ایالت «مهاراشترا» که در کنترل حزب بهاراتیا جاناتا است، از گفتن سلام به زبان انگلیسی (hello) به شهروندان منع شدند. در عوض، آن‌ها باید بگویند «به تو تعظیم می‌کنم ای مادر وطن» (vande mataram). ترانه «از من تبعیت کنید» هم از جشن‌های روز جمهوری هند جایش را به یک ترانه وطن‌پرستانه هندی داده و اسامی انگلیسی برخی از هنگ‌های ارتش این کشور نیز در دست تغییر هستند.

دولت این کشور همچنین در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که متخصصان طب سنتی هند (آیورودا) می‌توانند عمل جراحی کنند! اقدامی که وحشت جامعه پزشکی را در پی داشت.

اکنون بار دیگر جامعه پزشکی هند با دولت به مشکل خورده، زیرا دولت اعلام کرده قصد دارد دروس پزشکی را به زبان هندی ارائه دهد، این در حالیست که تا کنون در سرتاسر هند دانشجویان پزشکی با اصطلاحات انگلیسی تحصیل می‌کردند.

در ۹ ماه گذشته، هیئتی متشکل از ۹۷ مترجم هندی لغتنامه‌ها را زیر و رو کرده‌اند تا معادلی برای کلماتی از جمله بیوپسی، نوروبلاستوما، و هموروئید پیدا کنند.

حالا که کتاب‌های درسی آناتومی، فیزیولوژی و بیوشیمی آماده شده، دانشجویان جدیدالورود در ۱۳ کالج پزشکی ایالت مادیا پرادش هند می‌توانند از ماه آینده میلادی به زبان هندی تحصیل کنند. گفتنی است که امکان تحصیل به زبان انگلیسی هنوز پابرجاست.

نارندرا مودی گفت، هدف از این کار این است که شهروندان هندی که از خانواده‌های فقیر می‌آیند و به زبان انگلیسی تسلط ندارند، بتوانند به آرزوی طبابت خود برسند.

مودی روز چهارشنبه گفت: ما می‌خواهیم مطمئن شویم که فرزندان خانواده‌های فقیر هم می‌توانند دکتر و مهندس شوند، حتی اگر به انگلیسی مسلط نباشند.

البته برخی دانشجویان که به دلیل تسلط نداشتن به زبان انگلیسی احساس ناکافی بودن داشتند، با این جمله مودی موافق هستند که می‌گوید انگلیسی باید صرفا یک ابزار برقراری ارتباط باشد، نه «معیاری برای سنجش توانایی ذهنی».

راجان شارما، جراح ارتوپد و رئیس سابق شورای پزشکی هند می‌گوید که مشکل این برنامه، انگیزه سیاسی است که در پس آن نهفته است. او باور دارد که سیاست نباید در پزشکی دخالت کند.

او که به زبان هندی صحبت می‌کند، اذعان دارد که نمی‌تواند عبارت «حمله قلبی» را به زبان هندی بگوید و باور دارد که پزشکان کمی هستند که بتوانند نسخه‌های نوشته شده به زبان هندی را بخوانند. او به خدمات جهانی پزشکان هندی که به زبان انگلیسی تحصیل کرده‌اند می‌بالد.

این جراح می‌گوید: این واپسگرا، عقب‌مانده، رقت‌انگیز و اسفناک است. کدام استاد می‌خواهد به زبان هندی پزشکی را تدریس کند؟ اصلا حتی راجع به کیفیت ترجمه‌های ارائه شده صحبت نمی‌کنم، زیرا این بدین معناست که شاید به صورت کلی این سیاست را پذیرفته‌ام (و فقط با جزئیاتی مانند کیفیت ترجمه مشکل دارم)، اما اینطور نیست. این سیاست شکست خواهد خورد.

دینش شارما، مفسر علمی با ابراز امیدواری نسبت به حفظ اعتبار متون ترجمه شده گفت: فارغ‌التحصیلان این دوره‌ها با جان انسان‌ها سر و کار خواهند داشت. تکست‌بوک‌ها تنها بخشی از این دوره‌های آموزشی هستند. صدها کتاب مرجع و دستورالعمل وجود دارد که غالبا به زبان انگلیسی بوده و بخشی ضروری و مهم از آموزش‌ها هستند.

دیگران پیشنهاد کرده‌اند که ایده بهتر، ارائه دوره‌های فشرده زبان انگلیسی به دانشجویان روستایی است تا پیش‌نیازهای تحصیل پزشکی را کسب کنند.

دکتر آرون شاه که متخصص اطفال است، نظر دیگری دارد: فکر می‌کنم با زمان، پذیرش و صبوری، این طرح موفقیت‌آمیز خواهد بود. اگر بقیه دنیا می‌توانند به زبان خودشان پزشکی بخوانند، چرا ما نتوانیم؟ وقفه‌ها و مشکلاتی وجود خواهد داشت، اما ارزشش را دارد که تلاش و پشتکار داشته باشیم.