بشریت سرافکنده مظلومه مضروبه

به گزارش عصرقائم، بزرگان شهر شرمسار از دنیای محبت نزد او آمدند و پیشنهاد دادند که بخشی از ثروت و سرمایه‌های خود را در اختیار او قرار دهند تا بتواند در نشر اسلام و کمک و پذیرایی از محرومان و مهمانان از آنها استفاده کند.
امین وحی پیام خداوند بزرگ را برای پیامبر اعظم آورد که: “ای پیامبر! بگو: من هیچ پاداشی برای رسالت و پیامبری‌ام از شما درخواست نمی‌کنم؛ جز دوستی و مودت با نزدیکانم”.

جنازه مطهر رحمه للعالمین تغسیل و تکفین و تدفین نشده بود که برآوردن تنها خواسته خداوند و پیامبر خاتمش بگونه‌ای دیگر آغاز شد. نبوت نبی که با امامت ولی سعادت انسانها را تضمین کرده بود، به خلافت تبدیل شد و هیچ توجهی به ذی‌القربای پیامبر اعظم نشد.
در کوبیدن نعل وارونه، شدیدترین برخورد را با منتخب غدیر و مدافع امامت علی(ع) کردند.
پاداش رسالت محمدمصطفی(ص) را با به آتش‌کشیدن درب خانه‌ای،که پیامبر هر روز به آن سلام می‌داد و حتی حضرت عزرائیل نیز بدون اجازه از آن عبور نکرد، حرمت ذی‌القربا را با بدترین شکل زیرپا گذاردند.
کوثر خلقت را، که ناموس خداوند و تنها یادگار پیامبر اعظم بود، با آنچنان مصیبت‌هایی گرفتار آوردند که در غربت و مظلومیت امام عصر خود، تن رنجور با پهلوی شکسته، محسن سقط شده و بازوان متورم و مجروح و صورت نیلی‌اش را فراموش کرد و در غصه بزرگ امام زمان خود، با دلی مالامال از اندوه و کدورت‌های فروخورده به دیدار معبودش شتافت.
وصیت کرد تا غریبانه تشیع و تدفین شود. قبرش مخفی بماند تا پیامی باشد برای همه عصرها و همه نسل‌ها در پاسخ این پرسش که با “ناموس خدا” و “سیده‌النساءالعالمین” چه کردند.
فاجعه شهادت او، عقده‌ای سنگین بر وجدان بشریت بویژه مسلمانان تا قیام قیامت باقی گذارد که فجایع بعدی در شهادت اسوه فضیلت و عدالت، اسدالله‌الغالب و شهادت‌های ۱۰ فرزند معصوم آن مهربان‌ترین مادر هستی، داغ امنیت و آرامش این جهانی را بر دل انسان‌ها گذارد.
جباران و انکارکنندگان حقیقت، جفاپیشه‌گان هماره تاریخ‌اند. آنانی که حریم اهلبیت رسول‌خدا(ص) را شکسته و زمین و زمان را عزادار ساختند، ائمه‌الکفر و مورد لعن همیشگی خالق و مخلوق‌اند.
شهادت صدیقه شهیده حضرت زهرای اطهر سلام‌الله علیها بر آخرین ذخیره امامت و ولایت، ولی‌الله‌الاعظم(عج) و نائب شایسته‌اش و بر همه محبان و شیعیان تسلیت باد.
محمداسماعیل امام‌زاده