به گفته «ربکا تراوب» استادیار بخش عصب شناسی دانشگاه کارولینای شمالی، از دست دادن حس در پا، بازو و دست، به دلیل «فشردگی موقت اعصاب» رخ می دهد. اعصاب زمانی که فشرده میشود، قادر به ارسال صحیح پیام به نخاع و مغز نیست.
استیون ورنینو، استاد عصب شناسی در دانشگاه تگزاس، میگوید: اعصاب پیام های الکتریکی را همانند انتقال آب از درون لوله، منتقل میکند. سیگنالها از نقطه خاصی از بدن که اعصاب به آن تعلق دارد، به مغز منتقل می شود و در پاسخ به آن پیامی از مغز به آن نقطه ارسال میشود.
به عنوان مثال، اگر سطح داغی را لمس کنید، اعصاب دست شما سیگنالی را به مغز ارسال میکند و این پیام به عنوان درد تعبیر و باعث می شود که شما دست خود را از آن سطح دور کنید.
حالا، همان طور که با پیچاندن یک شیلنگ آب در آن جمع میشود، سیگنالهای حرکتی عصبهای شما نیز در صورتی که پا یا دستتان در وضعیتی نامناسب قرار داشته باشد، نمیتواند حرکت کند.
یکی از عصبهای پا که به طور معمول فشرده میشود، عصب فیبولار است که از کنار زانو رد میشود و معمولا وقتی که پای خود را برای مدت طولانی روی هم میاندازید، این عصب فشرده میشود.
تصور نادرستی وجود دارد مبنی بر این که این حالت بی حسی به دلیل اختلال در گردش خون ایجاد میشود. در چنین وضعیتی قطع جریان خون به عضو مورد نظر به ندرت رخ میدهد.
در هنگام بازگشت عملکرد اعصاب در دست و پای خود احساس «سوزن سوزن شدن» پیدا میکنید. حالت خواب رفتگی در اصطلاح پزشکی Paresthesia نام دارد. این حس ناراحتی که گاه با درد توام است معمولا ما را به تغییر وضعیت وادار میکند.
به طور معمول افراد میتوانند حرکت کنند و فشار را از روی اعصاب خود بردارند. اما اگر شخص نتواند حرکت کند، این وضعیت میتواند به آسیب دایمی اعصاب منجر شود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0