CDC چیست؟
مراکز مدیریت و پیشگیری از بیماریها یا همان CDC (Centers for Disease Control and Prevention) یکی از آژانسهای ایالات متحده آمریکا بوده که تحت نظر وزارت بهداشت و خدمات انسانی این کشور فعالیت دارد. این مرکز با ارائه اطلاعات پیرامون بهداشت، جهت محافظت از بهداشت عمومی و سلامت کار میکند و در این راه از وزارت بهداشت و سازمانهای دیگر نیز کمک میگیرد). توماس سیمون، کارشناس مربوط به خودکشی از CDC میگوید:«خودکشیها در سطح ملی رو به افزایش است. در سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۵، میزان خودکشی نوجوانان ۱۵ تا ۱۹ ساله افزایش چشمگیری داشته است». وی افزود:«در سطح ملی ما شاهد افزایش میزان خودکشی در بین تمام گروههای سنی به صورت بسیار فراگیر هستیم. او گفت که به طور کلی میزان خودکشی از سال ۲۰۰۰، به میزان ۲۸ درصد افزایش داشته است».
مرکز ملی آمار بهداشت و درمان امریکا تجزیه و تحلیل جدیدی درباره خودکشی در طی ۴۰ سال اخیر انجام داده است. طبق این آمار میزان خودکشی مردان در سنین ۱۵ تا ۱۹ سال از هر ۱۲ نفر به ازای هر ۱۰۰۰۰۰ نفر به ۱۸ نفر به ازای هر ۱۰۰۰۰۰ نفر رسیده است. آمار خودکشی مردان بین سالهای ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ افزایش قابل توجهای داشت، اما میزان خودکشی مردان بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۷ کاهش یافت و سپس بعد از سال ۲۰۰۷ دوباره میزان خودکشی هر ۱۴ نفر به ازای ۱۰۰۰۰۰ هزار نفر تا سال ۲۰۱۵ رسید.
در سالهای ۱۹۷۵-۲۰۰۷ نرخ خودکشی برای زنان ۱۵-۱۹ ساله پایینتر از مردان در همین سنین بود، اما میزان خودکشی زنان نسبت به مردان از سال ۲۰۰۷ به بعد بیشتر شد. طبق گفته کارشناسان CDC، در سال ۲۰۰۷، ۴۲۲۰ کودک و نوجوان و جوان زیر ۲۴ سال در اثر خودکشی جان خود را از دست دادهاند، خودکشی در میان ۴ عامل اصلی مرگ و میر، در میان انسانهای بالای ۱۰ سال محسوب میشود. طبق آماری که در سال ۲۰۱۵ همین سازمان منتشر کرده است، ۵۹۰۰ کودک و بزرگسال بین ۱۰ تا ۲۴ ساله در اثر خودکشی جان خود را از دست دادهاند. دکتر کریستین موتیر از بنیاد پیشگیری از خودکشی آمریکایی میگوید:«این افزایش میزان خودکشی بسیار به هم مربوط است». دلیل اصلی این گونه اتفاقات چیست؟ در این باره موتیر و سیمون نظرات جالبی میدهند.
موتیر در این باره میگوید:«این واقعا مهم است که درک کنیم خودکشیهای رخ داده تحت تاثیر چند نوع عوامل متعددی بوده است. که در یک لحظه خاص صورت میگیرد». سیمون در این باره میگوید:«یکی از عوامل مهم در بروز خودکشی رکود اقتصادی است. این موضوع برای افراد کم سن و سال نیز صدق میکند». وی در ادامه میگوید:«دلیل اصلی اشخاصی که دست به خودکشی میزنند رکود اقتصادی است. چون بیشتر افراد در این باره صحبت کرده و دلیل خودکشی را همین رکود اقتصادی عنوان کردهاند. بیشک این قضیه با ضعیف شدن اقتصاد در سالهای ۲۰۰۷-۲۰۰۹ اثر خود را نشان داده است. از این مطلب میتوان چنین نتیجهای گرفت که مشکلات اقتصادی با افزایش میزان خودکشی ارتباط مستقیم دارد». سیمون در ادامه میگوید:«تمام خانوادهها تحت تاثیر بیثباتی اقتصادی قرار میگیرند. باید اعتقاد داشته باشیم که با رکود اقتصادی والدین تنشهای مالی زیادی را تجربه میکنند. ناگزیر این تنشها جوانان آسیب پذیر را تحت شعاع قرار میدهد».
کارشناسان CDC معتقدند که خشونت نیز یکی از عوامل بسیار مهم در بروز خودکشیها است. قرار گرفتن در معرض خشونت به طور مثال: سوء استفاده از کودکان همراه با غفلت والدین، قلدری، خشونت، تجاوز همراه با خشونت و حتی خشونت جنسی میتواند به افزایش افسردگی کمک کرده و برای شخص اضطراب شدید همراه با سردرگمی ایجاد کند که اگر این شرایط درمان نشود، نهایتا به خودکشی منجر میشود. CDC توصیه میکند که دولتها میتوانند به مردم اطمینان خاطر دهند که آنها را تحت حمایت امنیتی و اقتصادی خود قرار میدهند. در این بین رسانههای اجتماعی هم میتوانند هم به مردم کمک برسانند و هم دانسته و یا سهوا به مردم آسیب برسانند.
سیمون و موتییر درباره استفاده از رسانههای اجتماعی میگوید:«استفاده درست از این رسانهها میتواند از صدمات آن جلوگیری کند». سیمون میگوید:«پتانسیل رسانههای اجتماعی برای کاهش میزان خودکشی بسیار مفید است، این میتواند راهی عالی برای به دست آوردن اطلاعات در مورد علائم خودکشی و همچنین راههای کمک به آن باشد». سیمون در تکمیل این حرف گفت:«این کار ممکن است، به طور بلعکس نیز عمل کند، چرا که اذیت سایبری یک نمونه واضح از این جریان است، اما رسانهها قادرند که اسطورهها را گسترش داده و خودکشی را منکوب کنند». باید توجه داشت چرا که بچهها و جوانان از طریق رسانههای اجتماعی در معرض انواع مختلفی از تاثیرات نامطلوب هستند. از این رو ممکن است دچار مشکلات روانی شوند و دست به خودکشی بزنند. کودکان در این سن از هر چیزی که میبینند، کپیبرداری میکنند. آنها ممکن است با استفاده از تبلت، تلفن و حتی تلویزیون یا هر وسیله دیگر تحت تاثیر شدید افسردگی قرار گیرند و حتی برخی از کارهای زشت را از روی کنجکاوی انجام دهند. سیمون گفت که خودکشی قابل پیشگیری است و والدین، دوستان، معلمان و دیگران میتوانند در جستجوی افرادی باشند که در معرض خطر هستند.
علائم هشدار دهنده برای خودکشی عبارتند از:
– کسانی که میل به مردن دارند.
– صحبت کردن در مورد اینکه به دام افتاده و در مخمصه گیر کرده است.
– صحبت کردن در مورد درد غیر قابل تحمل، و یا اینکه احساس کند سربار دیگران است.
– نشان دادن رفتار دلواپسی همراه با اضطراب زیاد.
– بیاحتیاطی در برخورد با دیگران.
– فراری بودن از جمع خانواده و یا دوستان.
سیمون درباره رفتارهایی که در بالا ذکر شد میگوید، کسی که چنین رفتاری از او سر بزند، شما دیگر نباید به فکر کارهای خود باشید، وقت را از دست ندهید و به کمک شخص بروید. اگر شخصی به این درجه آسیب پذیری برسد، نباید فرد را به حال خودش رها کرد. موتیه درباره رفتارهایی که در بالا ذکر شد چنین میگوید:«ما باید امروز، فردا و یا هر روز دیگر، هوشیار باشیم و موارد بالا را درنظر داشته باشیم، زیرا روزانه به طور متوسط ۱۶ جوان آمریکایی جان خود را با خودکشی میگیرند».
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0