۱- ابتلا به پسوریازیس؛ اکثر افراد مبتلا به آرتریت پسوریازیس در ابتدا مبتلا به پسوریازیس بوده اند.
۲- داشتن اضافه وزن؛ یافته ها نشان می دهد بین اضافه وزن و ابتلا به پسوریازیس و آرتریت پسوریازیس ارتباط وجود دارد.
۳- ابتلا به پسوریازیس در ناخن ها؛ بیماران مبتلا به هردو پسوریازیس و آرتریت پسوریازیس، تقریبا ۸۰ درصد بیماری ناخن هم وجود دارد.
۴- ابتلا به پسوریازیس در دوره جوانی؛ کودکان بیش از افراد بزرگسال در معرض ابتلا همزمان به پسوریازیس و آرتریت پسوریازیس هستند.
۵- سابقه خانوادگی ابتلا به آرتریت پسوریازیس و ابتلای خود فرد به پسوریازیس؛ فاکتورهای ژنتیکی در ریسک ابتلا به آرتریت پسوریازیس مهم هستند، اما هنوز مشخص نیست کدام ژن دقیقا در این بیماری نقش دارد.
۶- آسیب دیدگی؛ آسیب فیزیکی ممکن است با شروع آرتریت پسوریازیس در بین افراد مبتلا به پسوریازیس مرتبط باشد.
۷- گلودرد داشتن؛ عفونت های شایع نظیر گلودرد، ممکن است آغازگر بروز بیماری آرتریت پسوریازیس باشد.
۸- ابتلا به ایدز؛ افراد مبتلا به اختلالات خوایمنی بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت پسوریازیس هستند. ممکن است آرتریت پسوریازیس قبل از عفونت ایدز تشخیص داده شود.
اگر چه آرتریت پسوریازیس معمولا در افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند رخ می دهد، اما هنوز هم می تواند کسانی را که بیماری ندارند تحت تاثیر قرار دهد. در حال حاضر هیچ درمانی برای آرتریت پسوریازیس وجود ندارد، اما درمان با داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، داروهای مهارکننده سیستم ایمنی و تزریق استروئید، در میان سایر روش های کنترل التهاب، می تواند به جلوگیری از درد و ناتوانی مفصلی کمک کند.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0