این ۱۰ نشانه می‌گوید که شما مسموم شده‌اید

در شرایطی که بسیاری از مواد غذایی به طور بالقوه حاوی موجودات مضر هستند، اما به طور معمول طی پخت و پز آن‌ها از بین می‌روند.

با این وجود، اگر بهداشت رعایت نشود و مواد غذایی به روش درست ذخیره و نگهداری نشوند، به عنوان مثال، عدم شستشوی دست‌ها یا نگهداری گوشت خام در یخچال، حتی غذاهای پخته نیز می‌توانند آلوده بوده و موجب بیماری شوند.

خوردن مواد غذایی حاوی سموم مضر نیز می‌تواند دلیل مسمومیت غذایی باشد. این سموم می‌توانند به طور طبیعی در غذا‌ها وجود داشته باشند، مانند برخی گونه‌های قارچ، یا توسط باکتری در غذایی که فاسد شده است، تولید شوند.

به دلیل این که انواع مختلفی از ارگانیسم‌ها می‌توانند زمینه ساز مسمومیت غذایی شوند، علائم و شدت آن می‌تواند متفاوت باشد.

افزون بر این، از زمانی که غذای مسموم را مصرف می‌کنید تا زمانی که علائم ظاهر می‌شوند می‌تواند از چند ساعت تا چند روز متغیر باشد، از این رو، شناسایی مجرم اصلی دشوار می‌شود.

برخی مواد غذایی در زمینه مسمومیت غذایی نسبت به بقیه خطر بیشتری ایجاد می‌کنند، که از آن جمله می‌توان به گوشت و مرغ به خوبی پخته نشده، تخم مرغ، محصولات لبنی پاستوریزه نشده، نرمتنان صدفدار و میوه‌ها و سبزیجات نشسته اشاره کرد.

در ادامه با برخی از علائم شایع مسمومیت غذایی بیشتر آشنا می‌شویم.

درد و گرفتگی شکمی

درد شکمی در ناحیه زیر قفسه سینه و بالای لگن احساس می‌شود. در موارد مسمومیت غذایی، ارگانیسم‌های مضر می‌توانند سمومی را تولید کنند که دیواره داخلی معده و روده‌ها را تحریک می‌کنند. این شرایط می‌تواند به شکل گیری التهاب در معده منجر شود، که ممکن است درد در ناحیه شکم را موجب شود.

افراد مبتلا به مسمومیت غذایی ممکن است گرفتگی در ناحیه شکم را نیز تجربه کنندف، زیرا عضلات شکم منقبض می‌شوند تا حرکات طبیعی روده را به منظور خلاص شدن از شر ارگانیسم‌های مضر در کوتاه‌ترین زمان ممکن تسریع کنند.

با این وجود، درد و گرفتگی‌های شکمی شایع هستند و می‌توانند به دلایل مختلف شکل بگیرند. بر همین اساس، این علائم ممکن است به تنهایی نشانه‌ای از مسمومیت غذایی نباشند.

افزون بر این، تمام موارد مسمویت غذایی به درد یا گرفتگی شکمی منجر نمی‌شوند.

اسهال

اسهال در قالب مدفوع شل و آبکی توصیف می‌شود که سه بار یا بیشتر طی ۲۴ ساعت رخ می‌دهد. این شرایط به طور معمول نشانه‌ای از مسمویت غذایی است.

اسهال زمانی رخ می‌دهد که کارایی روده برای بازجذب آب و دیگر مایعات ترشح شده طی فرایند گوارش به واسطه التهاب کاهش می‌یابد.

همچنین، اسهال ممکن است با علائم دیگر، مانند حس نیاز به استفاده از توالت، نفخ یا گرفتگی‌های شکمی همراه باشد.

از آنجایی که فرد مبتلا به اسهال آب بیشتری را نسبت به شرایط عادی از دست می‌دهد، در معرض خطر کم آبی بدن قرار می‌گیرد. در نتیجه، نوشیدن مایعات به منظور تامین آب مورد نیاز بدن اهمیت دارد.

افزون بر آب، غذاهای مایع مانند سوپ نیز می‌توانند به مقابله با کم آبی بدن کمک کنند و اگر قادر به مصرف غذاهای جامد نیستید، مقداری انرژی نیز برای شما تامین کنند.

برای بررسی این که با کم آبی مواجه هستید یا خیر به رنگ ادرار توجه داشته باشید. در حالت عادی رنگ ادرار باید زرد کمرنگ یا شفاف باشد. رنگ تیره یا زرد پررنگ ادرار ممکن است نشانه‌ای از کم آبی بدن باشد.

سردرد

سردرد‌ها بسیار شایع هستند. افراد می‌توانند به دلایل مختلف از جمله استرس، مصرف الکل، کم آبی بدن و خستگی دچار سردرد شوند.

به دلیل این که مسمویت غذایی ممکن است خستگی و کم آبی بدن را به همراه داشته باشد، می‌تواند به شکل گیری سردرد نیز منجر شود.

کم آبی بدن می‌تواند به صورت مستقیم مغز را تحت تاثیر قرار داده و موجب از دست دادن مایع در این اندام و کوچک شدن موقتی آن شود.

در صورت تجربه استفراغ و اسهال، که هر دو می‌توانند انسان را در معرض کم آبی بدن قرار دهند، احتمال تجربه سردرد هر چه بیشتر افزایش می‌یابد.

استفراغ

استفراغ یک مساله طبیعی برای افراد مبتلا به مسمویت غذایی است. این شرایط زمانی رخ می‌دهد که عضلات شکم و دیافراگم به شدت منقبض می‌شوند و فرد را مجبور می‌کنند به صورت غیر ارادی محتوای معده را بالا آورده و وارد دهان کند.

این یک مکانیسم محافظتی است و هنگامی که بدن درتلاش است از شر ارگانیسم‌ها یا سموم خطرناک خلاص شود، رخ می‌دهد. در واقع، مسمویت غذایی اغلب به شکل گیری حالت تهوع و استفراغ شدید منجر می‌شود.

برای برخی افراد این حالت کاهش می‌یابد، در شرایطی که دیگران ممکن است به طور متناوب استفراغ کردن را تجربه کنند.

اگر به طور مداوم استفراغ می‌کنید و نمی‌توانید مایعات را پایین نگه دارید، باید کمک پزشکی به منظور پیشگیری از کم آبی بدن دریافت کنید.

احساس بیماری

افراد مبتلا به مسمویت غذایی اغلب کاهش اشت‌ها و دیگر علائم شایع ابتلا به یک بیماری مانند خستگی را تجربه می‌کنند. این شرایط در نتیجه واکنش‌های سیستم ایمنی برای مبارزه با عفونتی که به بدن حمله کرده استف شکل می‌گیرد.

به عنوان بخشی از این واکنش، بدن پیام رسان‌های شیمیایی به نام سیتوکین‌ها را ترشح می‌کند. سیتوکین‌ها نقش‌های مختلفی بر عهده دارند، اما یکی از مهم‌ترین آن‌ها تنظیم واکنش سیستم ایمنی بدن به عفونت است. آن‌ها این کار را با راهنمایی سلول‌های سیستم ایمنی که به کجا بروند و چگونه رفتار کنند، انجام می‌دهند.

افزون بر کمک به بدن در مبارزه با عفونت، مانند مسمویت غذایی، سیتوکین‌ها سیگنال هایی را به مغز ارسال می‌کنند و موجب شکل گیری علائمی مانند کاهش اشتها، خستگی، و درد می‌شوند که به طور کلی با ابتلا به بیماری پیوند خورده اند.

این مجموعه از علائم می‌توانند به شرایطی که «رفتار بیماری» نامیده می‌شود، منجر شود، زیرا فرد از تعاملات اجتماعی دوری می‌کند، احساس می‌کند به استراحت بیشتری نیاز دارد و اشتهایی برای غذا خوردن ندارد.

رفتاری بیماری یک نشانه از این است که بدن توجه خود را از فرآیندهای دیگر، مانند گوارش، منحرف کرده و مبارزه با عفونت را در اولویت قرار داده است.

تب

در صورتی که دمای بدن از محدوده عادی – ۳۶ تا ۳۷ درجه سانتیگراد – بیشتر شود، شما تب دارید. تب از نشانه‌های شایع بسیاری از بیماری‌ها است و به عنوان بخشی از دفاع طبیعی بدن در برابر عفونت رخ می‌دهد.

مواد تولیدکننده تب به نام پیروژن‌ها افزایش دما را موجب می‌شوند. آن‌ها توسط سیستم ایمنی بدن یا باکتری‌های عفونی که وارد بدن شده اند، ترشح می‌شوند.

پیروژن‌ها پیام‌هایی را ارسال می‌کنند که مغز را فریب داده و این اندام فکر می‌کند دمای بدن سردتر از حالت عادی است. بر همین اساس، بدن گرمای بیشتری تولید می‌کند و گرمای کمتری از دست می‌دهد، از این رو، دمای بدن افزایش می‌یابد و در نهایت تب شکل می‌گیرد.

این افزایش دما به بدن در مبارزه با عفونت از طریق کشتن یا کند کردن رشد ارگانیسم هایی که به گرما حساس هستند، کمک می‌کند. همچنین، تب فعالیت گلبول‌های سفید خون را افزایش می‌دهد که به مبارزه با عفونت کمک می‌کند.

لرز

لرز می‌تواند به واسطه تلاش بدن برای افرایش دما شکل بگیرد. لرز موجب می‌شود تا عضلات به سرعت منقبض و منبسط شوند، که این شرایط گرما تولید می‌کند. لرز اغلب با تب همراه است، زیرا پیروژن‌ها بدن را فریب می‌دهند که بیش از اندازه سرد شده است و باید گرم شود.

تب می‌تواند به واسطه بیماری‌های مختلفی، از جمله مسمویت غذایی، شکل بگیرد، از این رو، لرز نیز یکی از علائم رایج آن است.

ضعف و خستگی

ضعف و خستگی از دیگر نشانه‌های شایع مسمویت غذایی هستند. این علائم به واسطه انتشار پیام رسان‌های شیمیایی به نام سیتوکین‌ها شکل می‌گیرند.

افزون بر این، کاهش میزان غذای مصرفی به واسطه کاهش اشت‌ها ممکن است موجب احساس خستگی در فرد بیمار شود.

ضعف و خستگی هر دو از علائم رفتار بیماری هستند، که به بدن در استراحت و اولویت بندی بهتر کمک می‌کند.

آن‌ها می‌توانند از علائم بیماری‌های دیگر نیز باشند. در نتیجه، زمانی که با ضعف و خستگی مواجه هستید، بهترین کار گوش دادن به بدن و استراحت کردن است.

حالت تهوع

حالت تهوع احساس ناخوشایندی است که بر اساس آن به نظر می‌رسد در شرف استفراغ کردن هستید، اگرچه ممکن است این اتفاق به واقع رخ دهد یا خیر.

در شرایطی که حالت تهوع هنگام مسمومیت غذایی طبیعی است، اما این شرایط به دلایل مختلفی می‌تواند شکل بگیرد، که از آن جمله می‌توان به میگرن، بیماری حرکت، و غذا خوردن بیش از اندازه اشاره کرد.

حالت تهوع مرتبط با مسمویت غذایی به طور معمول پس از یک تا هشت از یک وعده غذایی شکل می‌گیرد.

حالت تهوع به عنوان یک سیگنال هشدار دهنده عمل می‌کند، که به بدن اجازه می‌دهد از گوارش چیزی بالقوه خطرناک آگاه شود.

دردهای عضلانی

هنگامی که با یک عفونت، مانند مسمویت غذایی، مواجه هستید، امکان تجربه دردهای عضلانی وجود دارد. این شرایط به دلیل آن شکل می‌گیرد که سیستم ایمنی فعال شده و موجب التهاب می‌شود.

طی این فرآیند، بدن هیستامین، یک ماده شیمیایی که به گشاد شدن رگ‌های خونی کمک می‌کند و اجازه می‌دهد گلبول‌های سفید بیشتری برای مبارزه با عفونت منتقل شوند، ترشح می‌کند.

هیستامین به افزایش جریان خون به مناطق آلوده بدن کمک می‌کند. در کنار مواد دیگر درگیر در واکنش سیستم ایمنی، از قبیل: سیتوکین ها، هیستامین می‌تواند به بخش‌های دیگر بدن رفته و گیرنده‌های درد را تحریک کند.