عبدولی: با بی انصافی طلا را از من گرفتند

به گزارش قائم آنلاین، فرنگی کار ۲۷ ساله ایرانی که با امید کسب مدال طلا به مسابقات جهانی پاریس پای گذاشته بود، نتوانست قهرمانی سال ۲۰۱۱ خود را تکرار کند. البته سعید عبدولی مثل چند سال اخیر که هر مسابقه ای شرکت کرده، اعتقاد به ناداوری علیه خودش داشته، این بار نیز می گوید بی انصافی

به گزارش قائم آنلاین، فرنگی کار ۲۷ ساله ایرانی که با امید کسب مدال طلا به مسابقات جهانی پاریس پای گذاشته بود، نتوانست قهرمانی سال ۲۰۱۱ خود را تکرار کند. البته سعید عبدولی مثل چند سال اخیر که هر مسابقه ای شرکت کرده، اعتقاد به ناداوری علیه خودش داشته، این بار نیز می گوید بی انصافی داوران دست او از کسب مدال طلا را کوتاه کرده است.

بعد از بازگشت از رقابت های جهانی با سعید عبدولی، کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی همکلام شدیم. در ادامه مشروح صحبت های او را در گفت و گو با خبرنگار “ورزش سه” می خوانید.

خوشحالم به اشکانی کمک کردم

علی اشکانی مرد بامعرفتی است و خوشحالم که با این مدال برنز توانستم کمی به او کمک کنم. به هر حال همه می دانند که من برای خوشرنگ ترین مدال به پاریس رفته بودم؛ اما همین که دست خالی هم برنگشتم، خدا را شکر می کنم. تمام سعی و تلاش خودم را کردم و هر چه توان داشتم، روی تشک گذاشتم؛ اما قسمت نبود طلا بگیرم.

راحت می توانستم قهرمان شوم

به نظر خودم با آمادگی که داشتم، خیلی راحت می توانستم به مدال طلا برسم.من بعد از المپیک در هیچ مسابقه ای شرکت نکرده بودم و همین باعث شده بود وزن من بالا برود. یک سال وزن کم نکرده بودم و به یک باره وزن من پایین آمد. همین موضوع افت بدنی مرا به همراه داشت و حتی در وزن کشی اتفاقاتی افتاد که روی روحیه من تاثیر گذاشت.

۱۰۰ گرم اضافه داشتم!

وقتی روی باسکول در مراسم وزن کشی رفتم، دیدم ۱۰۰ گرم اضافه دارم. همچنین مصطفی صالحی زاده دیگر کشتی گیر ما نیز ۲۰۰ گرم اضافه داشت. به نظر می رسید باسکول های مراسم وزن کشی با باسکول هایی که ما خودمان را وزن می کردیم، تفاوت داشت. در مجموع ۵ دقیقه فرصت داشتیم و در همان دقایق کوتاه با رفتن به سونا و انجام حرکات مختلف توانستیم سر وزن برسیم. با این حال استرسی که به من وارد شد، خیلی شدید بود.

داوران بی انصافی کردند

در کشتی اول مقابل حریف صربستانی قرار گرفتم. به نوعی بدشانسی آوردم که در دور اول به این کشتی گیر خوردم. او هموطن رئیس اتحادیه جهانی است و انگار قرار بود قهرمان شود. من ۲ بر یک باختم؛ اما داوران با بی انصافی در همان ۲ دقیقه اول ۲ بار به من اخطار دادند. من یک امتیاز فنی گرفتم؛ اما داور دائما دستش را برای دادن اخطار به من بالا می برد. این کشتی گیر با همین شکل تا فینال رفت و قهرمان شد. در حالی که نمس حتی یک امتیاز فنی هم نگرفت.

بد موقع به کشتی گیر صربستانی خوردم

حتی با این شکل داوری هم اگر در کشتی دوم به نمس صربستانی می خوردم، او را شکست می دادم. همانطور که گفتم یک سال بود در مسابقات شرکت نکرده بودم و بدنم افت کرده بود. دیدید که در کشتی های بعدی چقدر بهتر حاضر شدم و همه نفرات را با اختلاف چند امتیاز شکست دادم. این مدال برنز هم غنمیت بود؛ اما با بی انصافی طلا را از دست من بیرون آوردند.

خبری از خداحافظی نیست

بعد از مسابقه از من پرسیدند خداحافظی می کنی که من گفتم هر چه مربیانم بگویند. آنها هم مخالف بودند و فکر نمی کنم هیچ کشتی گیری در ۲۷ سالگی به فکر خداحافظی بیفتد. من هم حالاحالا در کشتی هستم چون هنوز بازوهایم زور دارند. تازه فهمیدم چطور باید در ۷۵ کیلوگرم کشتی بگیرم و به نظرم زورم به همه کشتی گیران این وزن می رسد. شاید در المپیک که برنز گرفتم، برایم خیلی سخت تر بود؛ اما الان راحت حریفانم را شکست می دهم.

این جوان ها آینده کشتی فرنگی هستند

از نظر من در نتیجه تیمی خوب عمل کردیم و نایب قهرمان جهان شدیم. تیم جوانی به پاریس اعزام شده بود که هیچ کس از آن توقع قهرمانی نداشت. به نظرم جوان هایی در این دوره درتیم ملی خودشان را نشان دادند که در آینده بیشتر از آنها خواهید شنید. باید از اشکانی و این کشتی گیران جوان حمایت شود که آینده کشتی فرنگی ایران هستند.

نان بازوی خودم را می خورم

با اینکه یک مدال جهانی دیگر به کارنامه ام اضافه کردم؛ اما از هیچ کس توقع ندارم. من نان بازوی خودم را می خورم و سرم را جلوی کسی خم نمی کنم. به همین که هستم، راضی ام و امیدوارم بتوانم باز هم برای کشورم افتخارآفرین باشم. سال آینده هم مسابقات مهمی در پیش خواهیم داشت.