پیوند خواب و پرخوری

به نقل از “اسلیپ فاندیشن”، دو هورمون گرلین و لپتین که به تنظیم گرسنگی کمک می کنند، تحت تاثیر شرایط خواب قرار می گیرند. گرلین اشتها را تحریک می کند، در شرایطی که لپتین آن را کاهش می دهد. هنگامی که بدن با کمبود خواب مواجه است، سطح گرلین افزایش می یابد، در شرایطی که سطح لپتین افت می کند، و این شرایط افزایش گرسنگی را در پی دارد.

عامل دیگری نیز در این زمینه نقش دارد. کمبود خواب فرآیندی را در بدن آغاز می کند که سطح یک چربی به نام اندوکانابینوئید را در خون افزایش می دهد. این شرایط به روشی مشابه با استفاده از ماری‌جوانا بر مغز تاثیر می گذارد، و غذا خوردن به ویژه هنگام شب لذت بخش‌تر می شود. اما این شرایط افزایش گرسنگی برای انواع خاصی از غذاها، مانند کلوچه، آبنبات، و چیپس را موجب می شود. در حقیقت، افرادی که به اندازه کافی نمی خوابند، در مقایسه با آنهایی که هشت ساعت خواب خوب را تجربه می کنند، طی روز بعد دو برابر چربی بیشتر و ۳۰۰ کالری اضافی مصرف می کنند.

کمبود خواب نه تنها در سیگنال های گرسنگی اختلال ایجاد می کند، بلکه هر چقدر وقت کمتری را در تختخواب سپری کنید، از زمان بیشتری در طول شبانه روز برای غذا خوردن برخوردار هستید و این شرایط خود مشکل آفرین است. پیشگیری از پرخوری – همچنین چاقی – با ایجاد یک روتین خواب سالم آغاز می شود. برای مدیریت وزن و میزان غذای مصرفی خود، به خواب رفتن در زمانی مشابه از روزهای هفته را هدف گذاری کنید و هفت تا نه ساعت بخوابید.