پاستیل‌ها به دلیل طرح و اندازه‌های کوچک‌شان به نظر کم‌کالری و بی‌ضرر می‌آیند و حتی شاید خیلی‌ها فکر کنند که آنها سالم‌تر از چیپس و پفک هستند اما واقعیت این است که با وجود اندازه کوچک هر پاستیل، کالری هر ۱۰۰ گرم آن تقریبا با کالری ۱۰۰ گرم چیپس یکی است.
البته کالری انواع پاستیل‌ها با توجه به اندازه و طرز تهیه متفاوت آن در کارخانه‌های مختلف متفاوت است و معمولا کالری آن بر اساس وزن و ترکیباتی مثل شکر و روغنی که در آن وجود دارد، محاسبه می‌شود اما می‌توان گفت در هر ۱۰۰ گرم آن بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلوکالری انرژی وجود دارد که با میزان کالری موجود در یک وعده غذایی برابری می‌کند.
به نظر می رسد پاستیل به دلیل بدون چربی بودن و احتمالا کالری کمتر آن از سایر انواع شکلات ها از جمله شکلات های شیری بهتر باشد. همچنین با وجود اینکه گهگاه یک یا دو پاستیل بخوریم هیچ مشکلی برای سلامتی مان ندارد، ولی خوردن مشت مشت پاستیل موجب دریافت مقادیر بسیار زیاد انرژی و عمدتا به صورت شکر می گردد. ضمنا پاستیل ها با اینکه طعم های میوه ای و… دارند ولی در حقیقت بدون ویتامین و مواد معدنی هستند یعنی به عبارت دیگر ارزش تغذیه ای بسیار ناچیزی دارند.
آیا پاستیل برای استخوان‌سازی خوب است؟
در مورد قند موجود در پاستیل خبر بدی برایتان دارم: پاستیل در واقع تماما شکر است! هر یک مشت پاستیل (۱۷، ۱۸ عدد) حاوی ۲۱ – ۲۲ گرم شکر است. که معادل حدود ۵٫۵ قاشق مرباخوری شکر است! انجمن قلب آمریکا توصیه می کند زنان و مردان به ترتیب روزانه بیش از ۶ و ۹ قاشق مرباخوری شکر مصرف نکنند. بنابراین مقدار شکر پاستیل در مقایسه با این توصیه بسیار قابل توجه به نظر می رسد. چرا که مصرف شکر بیش از مقدار توصیه شده, خطر ابتلا به بیماری های قلبی و چاقی را به طور محسوسی افزایش می دهد
گرچه پروتئین برای بدن اهمیت دارد؟! : اگر ۱۸-۱۷عدد پاستیل بخوریم در حدود ۲، ۳ گرم پروتئین به بدن مان می رسد. که تقریبا یعنی ۴-۶ درصد از پروتئین مورد نیاز روزانه یک خانم یا آقای بالغ را تامین می کند. با اینکه می دانیم پروتئین برای کارکرد طبیعی بدن لازم است ولی پاستیل آنچنان نمی تواند برای تامین این نیاز موثر واقع شود و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) توصیه می کند هر فرد پروتئین های مورد نیاز خود را ازمنابع بسیار بهتری از جمله مصرف لبنیات کم چرب، ماهی، گوشت سفید، تخم مرغ و برخی از منابع گیاهی از جمله حبوبات، مغز ها و دانه ها تامین کند.
ژلاتین موجود در پاستیل از نوع ژلاتین حیوانی است و ژلاتین در واقع نوعی پروتئین بی کیفیت است و میزان پروتئین موجود در پاستیل بسیار کمتر از پروتئین گوشت، شیر و تخم‌مرغ و… است و بسیاری از اسیدهای آمینه ضروری را ندارد بنابراین پروتئینی نامرغوب است که نسبت به سایر پروتئین‌ها ارزش غذایی بسیار پایینی دارد و منبع خوبی برای تامین کلسیم و سایر ریز‌مغذی‌های مورد نیاز بدن نیست. طعم‌های میوه‌ای و نوشابه‌ای و … پاستیل‌ها هم فقط و فقط به دلیل اسانس و طعم‌دهنده‌های مصنوعی است و هیچ فرقی بین پاستیل نوشابه‌ای و میوه‌ای وجود ندارد.
دنبال ویتامین و مواد معدنی نباشید: هر یک مشت پاستیل تقریبا هیچ ویتامین و ماده معدنی مهمی برای بدنتان تامین نمی کند مثل آهن، کلسیم و ویتامین ث. پس وقتی حدود یک مشت پاستیل می خوریم با اینکه حدود ۱۱۰ تا ۱۴۰ کالری انرژی دریافت می کنیم ولی اصلا ویتامین و مواد مغذی دیگری همراه آن به بدن خود نمی رسانیم.
علاوه بر آن با مصرف این میزان کالری، درواقع جا را برای مصرف سایر غذاهای مقوی تنگ کرده و اینها را جایگزین آن مواد مغذی مفید می نماییم. مثلا اگر به جای نوش جان کردن یک عدد سیب، یک مشت پاستیل بخوریم به مقدار زیادی پتاسیم، ویتامین ث و فیبر را که قرار بود با خوردن آن سیب به بدن ما برسد را از دست خواهیم داد.
حالا چطور پاستیل بخوریم که مشکلی پیش نیاید؟
حالا خوردن گه گاه پاستیل آسیب چندانی به سلامتی و رژیم غذایی شما وارد نمی کند و بهتر است آنها را در همان حد “سالی ماهی یک بار!” مصرف کنیم تا اینکه به عنوان جزئی از اجزای دائمی رژیم غذایی ما باشند. ضمنا اگر خواستید روزی پاستیل بخورید بهتر است مقدار کالری دریافتی از آن را هم در رژیم غذایی خود محاسبه نمایید تا آن روز بیشتر از مقدار معمول انرژی دریافت نکنید.
در کل بهتر است جایگزین‌های سالم‌تری همچون میوه های تازه یا ماست-میوه ها را جایگزین پاستیل نمایید چون از طرفی شما همان مقدار شکر و طعم شیرین را دریافت خواهید کرد که دلتان می خواسته چیز شیرین نوش جان کنید و از طرف دیگر هم مقدار قابل توجهی ویتامین و مینرال را به بدن خود می رسانید. چیزی که پاستیل از برآوردن آن عاجز است.
اما رژیم شناسان پیشنهاد می‌کنند کودکان به جای این اسنک‌ها, میوه تازه و سبزیجات مثل هویج، کره بادام زمینی روی سیب و ماست کم چرب مصرف کنند. خواندن لیست محتویات روی بسته های موادغذایی راهی برای فهمیدن سلامت اسنک‌های میوه ای و سایر غذاهاست.
بدنبال محصولاتی باشید که یا هیچ رنگ و طعم دهنده مصنوعی ندارند یا محتویات آن به میزان حداقل است و از میوه های طبیعی که معمولا برندهای ارگانیک هستند درست شده باشند. بسته بندی اسنک میوه ای معمولا وجود یک سهم میوه را در داخل آن پیشنهاد می‌دهد اما محققان این را نوعی بسته بندی گمراه کننده می‌دانند.
والدین معتقدند که انتخاب غذای سالم و بدون مواد گیج کننده‌ی افزوده شده با توجه به ادعاهای گمراه کننده تولیدکنندگان غذا سخت است. اما به طور کلی، میوه‌های فرآوری نشده سالم‌تر از اسنک‌های میوه ای فرآوری شده و نوشیدنی‌های میوه ای هستند چرا که شامل ویتامین‌ها، مواد‌معدنی، آب و فیبر بوده و باعث پوسیدگی مخرب دندان که امروزه در کودکان می‌بینیم نمی‌شود.
والدین باید تا حد امکان فرزندان خود را تشویق به خوردن میوه تازه به جای مصرف پاستیل و یا نوشیدن آبمیوه کنند. مواد معدنی و فیبر زیادی در پوست میوه ها وجود دارد و احساس سیری بیشتری از خوردن و جویدن تا نوشیدن و قورت دادن ایجاد می‌شود. کما اینکه فقط به دلیل آن که یک اسنک, ارگانیک است نمی‌توان گفت سالم است.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0