در دیابت نوع ۱ سیستم ایمنی بدن سلول‌های تولید کننده انسولین در پانکراس را از بین می‌برد. این بیماری معمولا در دوران کودکی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود و بیمار تقریبا تا پایان عمر به درمان با انسولین نیاز دارد.
دیابت نوع ۲ زمانی رخ می‌دهد که یا میزان انسولین تولید شده توسط پانکراس کافی نبوده یا بدن نمی‌تواند از انسولین تولید شده، استفاده کند. این بیماری اغلب با چاقی یا اضافه وزن همراه است و معمولا در دوران میانسالی آغاز می‌شود. هرچند سن شروع این بیماری رو به کاهش است.
دیابت نوع ۳ نیز از آسیب دیدن پانکراس به دلیل التهاب پانکراس یا تومورهای پانکراس ناشی می‌شود. این نوع از آسیب نه تنها توانایی این عضو از بدن را برای تولید انسولین تحت تاثیر قرار می‌دهد بلکه تولید پروتئین‌های لازم برای هضم غذا و دیگر هورمون‌ها را مختل می‌کند.
به‌رغم این تفاوت‌ها نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که در اغلب موارد هنگام تشخیص بیماری، دیابت نوع ۳ با دیابت نوع ۲ اشتباه گرفته می‌شود.نتایج مطالعات حاکی از آن است که بیشتر مبتلایان به دیابت نوع ۳ به انسولین نیاز دارند و برخلاف دیگر انواع دیابت مصرف آنزیم‌های گوارشی به شکل قرص همراه با غذا برای آنان مفید است.
به گزارش ساینس الرت، پزشکان اخیرا ابراز نگرانی کرده‌اند که دیابت نوع ۳ ممکن است بیش از آنچه در گذشته تصور می‌شد شایع باشد و بسیاری از موارد ابتلا به آن به درستی تشخیص داده نشود.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0