خودزنی‌ ایرانی‌ها این بار با تحقیر تیم ملی

همه نگاه ها شب گذشته به دستان مردانی بود که قرار بود گوی ها را از گلدان ها خارج کنند و بی شک تیم ایران هم از این قضیه مستثنی نبود؛ تیمی که کاربرانش حتی قبل از اینکه در گروه مرگ قرار بگیرد نشان داده بودند که اینجا حاشیه بر متن غلبه کرده است. دغدغه اول قبل از اینکه اسپانیا یا پرتغال؛ لباس و نحوه پوشش “ماریا کوماندنیا” مجری مراسم بود.

فعالیت‌ها و ترفندهای تکراری دوباره آغاز شد؛ هجوم به صفحه شخصی ماریا فرهنگ غلطی که چند سالی است برای سلبریتی‌ها رواج پیدا کرده؛ البته بهتر است به جای فرهنگ غلط از واژه “بی‌فرهنگی” استفاده شود. برای آنکه داستان “لیمای برزیلی” تکرار شود در صفحه شخصی ماریا به التماس هم افتادیم که با وساطت سردار تیم ملی‌مان تا حدودی کارآمد واقع شد. ماریا در تلویزیون وطنی رویت شد اما در لوای همین ظهور هرگز بی‌فرهنگی در فضای اجتماعی پنهان نماند. “ماریا” را با یک ناهنجاری اجتماعی دیدیم و قضاوت زندگی اجتماعی‌مان را سپردیم به آنهایی که شاید بعدها قضاوت خوبی از وضعیت ایرانی‌ها نداشته باشند.

قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۱۸،  قرعه‌کشی جام جهانی برزیل که آرژانتین با ایران هم گروه شد، مسی ، داور استرالیایی و کافو، رونالدو، ستاره‌های فوتبال بارسلونا و رئال مادرید، الهلال،‌ العین،‌الخربین و … به ما می‌گوید که متاسفانه این ارتباط پنهانی بین کاربران ایرانی و فضای مجازی گسترش فوق‌العاده‌ای داشته؛ پدیده‌ای که با تهدیدها، توهین‌ها، طنزهای مکرر و …دیگر دوست اجتماعی‌مان نیست بلکه با این محتویات نازل نوعی دهن‌کجی به فرهنگ و بنیان ایرانی است.

شاید با وام گرفتن از دسترسی آزاد به اطلاعات بخواهیم این دستاورد بشری را “دوست اجتماعی” بنامیم اما بدون شک با محتویاتی که با پیچ های دیگران می‌نویسیم این اصطلاح یک عوام فریبی بزرگ محسوب می‌شود. مروری بر حجم فراوان طنزها، کنایه‌ها، شوخی‌ و متن‌هایی که فقط چند ساعت پس از انجام قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۱۸ در داخل و خارج پیچید نشان می‌دهد که فضای مجازی در این مکان شرایط آشفته‌ای دارد. این همه هجم هجوگویی و طنز کردن اتفاقات به طرز عجیبی فقط در ایران در حال گسترش است. گویی ما هیچ چیز را جدی نمی گیریم. حتی از ترک دیوار هم ممکن بود در کاخ کرملین خنده مان بگیرد و برایش شروع کنیم به لطیفه نوشتن.

در حالی که رسانه ها و مردم علاقه مند به فوتبال در سراسر دنیا منتظر بودند تا بدانند در جام جهانی قرار است با چه تیم هایی تنه به تنه باشند ما در ایران وقتی متوجه شدیم در چه گروهی هستیم موجی از ناامیدی نفرت انگیز و هجوگونه ای از این شرایط را ایجاد کردیم. موج ناامیدی و منفی که خودمان با دست های خود بر فوتبال کشور انداختیم.

براستی که مردمان عجیبی هستیم. آدمی می ماند آن همه حمایت از کی‌روش را باور کند یا این همه ناامیدی و طنازی در صفحات مجازی و کوچک شمردن تیم ملی فوتبال را. از هجوگویی در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل چه نصیبمان شد که دوباره همان رویه را در پیش گرفته ایم؟ آیا غیر از این است که در بازی ایران و آرژانتین چشمانمان می ترسید که نکند تیم ملی ایران به بدترین شکل ببازد اما نمایش متفاوت  و قابل تحسین تیم ملی کار را به جایی رساند که با وجود شکست عده ای از مردم راضی از نحوه بازی تیم ملی به خیابان ریختند.

گویا عادت کرده ایم به هر بهانه‌ای سراغ حریم خصوصی افراد برویم و با سرک کشیدن به پیج‌های شخصی برای خودمان مشغولیت درست کنیم.

* در گروه مرگ به کافو حمله  می‌کنیم اگر گروه زندگی بود چطور؟

کافو، ستاره برزیلی قرعه ایران را در کاخ کرملین برداشت تا مشخص شود تیم ملی کشورمان باید در تابستان آینده با تیم‌های ملی‌ پرتغال، اسپانیا و مراکش بازی کند. سلبریتی‌ها از این تیم‌ها خیلی زود شناسایی شدند، از کافوی بخت برگشته کلید خورد تا رسید به برخی از چهره‌های مراکش.

رونالدو تهدید شد در صورت گلزنی به ایران خرید شامپو Clear  در کشورمان ممنوع خواهد شد! کافو در کمتر از ۲۰ دقیقه ۴ هزار پیغام ایرانی با کلماتی نه چندان لطیف دریافت کرد و نحس شد! و کار به جایی رسید که سردار سلیمانی  هم به کمک فرا خوانده شد!

از ماریا تشکر شد! کری‌خوانی‌ها علیه ستاره های اسپانیایی و البته رونالدوی پرتغالی کلید خورد….

واقعیت تلخ قرعه‌کشی در کاخ کرملین این بود که ما قرعه‌کشی را با قرار گرفتن در گروه مرگ نباختیم بلکه حضور در فضای مجازی را همچون سال‌های اخیر واگذار کردیم.

از لحظه‌ای که آقای فردوسی‌پور با صدای بلند فریاد زد؛ آقای کافو ببینیم چه می کنی و اوه اوه  و بعد از قرعه چند بار گفت آقای کافو چه کردی! مقدمات حمله به او و دیگر ستاره‌ها پررنگ‌تر شد، بی‌حرمتی به سرعت برق در این فضا پیچید و ما ماندیم و یک برداشت زشت و ناامیدکننده بین‌المللی. ولع و شتاب‌مان برای به اشتراک گذاشتن پست‌های غیرفرهنگی بسیار بالا است که اگر این پدیده شوم ریشه‌کن نشود همچنان باورهای غلطی را در اذهان افکار عمومی آن هم در عرصه بین‌المللی غیرایرانی‌ها ترویج خواهد یافت.

حال که کره جنوبی با آلمان همگروه شده آیا کره‌ای‌ها همچون هموطنان ما به صفحات شخصی یو آخیم لو سرمربی ژرمن ها یا ستاره‌های فوتبال این کشور حمله کرده‌اند؟