لباسی که برق تولید می کند
موسسه منسوخ بشر (IoHO) در سال ۲۰۱۵ تاسیس شد، که مکان آن در لاهه هلند می باشد. این موسسه خود را به عنوان یک سازمان برای بررسی اینکه چگونه افراد می توانند به صورت بیولوژیکی به سرمایه تبدیل شوند، تولید اطلاعات از طریق فن و هنر و پروژه های تحقیقاتی معرفی میکند.
یکی از بزرگترین پروژه های تحقیقاتی IoHO تا به امروز، ساختن یک دست لباس برای انسان بوده، IoHO لباسی طراحی کرده که از ژنراتور ترموالکتریک برای ذخیره حرارت بدن استفاده می کند و این حرارت را تبدیل به برق قابل استفاده می کند.
موسسه ioho اخیرا از این برق که قبلا یک معدن پنهان بود، مبانی ارزشی ایجاد کرده، که در آن پتانسیل خوبی برای سرمایه گذاری و بالا بردن ارزشش وجود دارد. در این بین کارگران زیادی با ساعت ها کار، توانستند چندین هزار مگاوات برق تولید کنند که در آمد حاصل از آن بین موسسه و کارگران تقسیم می شود.
لباسی که برق تولید می کند
مسئله دیگری که این موسسه شروع کرده این است که قصد دارد بحثی در مورد سرمایه گذاری های هنگفتی که کمپانی های بزرگ بر روی اطلاعات و داده های آنها می کنند، راه بی اندازد.
مانوئل برتران بنیانگذار موسسه IoHO می گوید، شرکت هایی مانند گوگل و فیس بوک از اطلاعات ما استفاده می کنند تا مقدار زیادی پول به دست آورند، اما IoHO اینگونه تصور می کند که این مکان متعلق به ماست، و کسانی که اینجا کار می کنند مسبب این اطلاعات هستند. پس شایستگی مقداری از این درآمد را داریم. این موسسه معتقد است که تمام ثروت حاصل از داده ها باید به طور مساوی توزیع شود.
وی در ادامه می گوید: هر حرکتی، نوشته ایی، پستی، کلیکی، و متنی که اطلاعاتی درباره شخصیت و رفتار ما نشان می دهد، به نوبه خود ارزشی را ایجاد می کند. حالا ما اطلاعات خود را به طور داوطلبانه و آزاد به شرکتهایی چون فیس بوک و گوگل میدهیم، چرا از آن سود نبریم؟
برای انجام این کار، IoHO یک سیستم توزیع را پیشنهاد می کند که آن را “درآمد پایه اطلاعات” نامیده اند. در این سیستم، هر یک از شرکت کنندگان به اندازه پولی که می دهند اطلاعات دریافت می کنند. موسسه از طریق یک سنسور حرکتی اطلاعات افراد را از طریق حرکت انگشت آنها جمع آوری میکند. و زمانی که اطلاعات را دریافت می کنند، میزان فعالیت آنها را ثبت می کند.
هنرمند، فعال، محقق و بنیانگذار IoHO، مانوئل بلتران، پروژه هایی مانند بالا را آغاز می کند تا افراد را در مورد سناریوی روبات ها و الگوریتم های جایگزین نیروی انسانی به تفکر وا دارد. همانطور که او توضیح می دهد:
“من بسیاری از مردم را دیدم که احساس بدبینانه ای نسبت به آینده دارند. سیاست خارج از کنترل شده، و ما هیچ حرفی برای گفتن نداریم. ما توسط الگوریتم هایی که حتی نمی فهمیم چی و کی هستند، اداره می شویم . ما نمی دانیم که با چه کسی می جنگیم و یا در مورد آن چگونه احساسی داریم. شاید فن وهنر بتواند به ما کمک کند که آن را تصور، و با آن مبارزه کنیم.”
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0