آیا شهرداری جدید به دنبال افزایش هزینه تهران نشینی است؟!

اتهام شهرفروشی به شهردارسابق را نوعی فرافکنی و بازی با افکارعمومی مردم است. مجوزهای داده شده پیرامون ساخت و ساز در تهران همگی جزوی از بودجه تصویب شده بوده ولی اینکه به یکباره آقایان به دنبال متهم سازی باشند، نشان دهنده بازی با افکار عمومی می باشد. به نظرم همه ما و همه مسئولین باید به طور کاملا شفاف واقعیت ها و حقایق را به مردم بگوییم و تقطیع بیان مطالب به منظور بهره برداری شخصی و جناحی نه تنها فایده ای را برای شهروندان نداشته بلکه دیدگاه مردم را نسبت به خدمات صورت گرفته تغییر می دهد.

پیشنهادهای ارائه شده در جهت افزایش هزینه های تهران نشینی به منظور جبران درآمدهای پایدار بسیار خطرناک هستند شنیده شده که دوستان در مدیریت جدید شهری می خواهند به هیچ وجه در چارچوب قانون نیز مجوزی را برای ساخت و ساز صادر نکنند که در این صورت باید از آقایان پرسید که چگونه منابع مالی را جبران خواهند کرد؟ آیا قرار است همچون طرح افزایش هزینه بنزین در تهران به افزایش هزینه زندگی در این کلان شهر بپردازیم. یکی از پیشنهادات شهرداری تهران به دولت این بوده که به ازای هر لیتر بنزین ۲۰۰تومان گران تر از نرخ کشوری از شهروندان تهرانی اخذ شود و مابه تفاوت آن تحت عنوان مالیات در اختیار شهرداری قرار بگیرد که طبیعتا چنین طرحی موجب افزایش هزینه های شهروندان تهرانی خواهد شد. اگرچه چنین حرفی را معاون مالی و اقتصادی شهرداری تهران بیان کرده ولی تصویب چنین طرحی حتی دراختیار دولت نیز نبوده و باید برای بررسی نمایندگان مجلس تصمیم بگیرند.

ما چه در دوران آقای احمدی نژاد و چه در دوران آقای روحانی شاهد عدم همراهی دولت ها با شهرداری بودیم به نحوی که عوارض مختص به شهرداری ها را تبدیل به مالیات کرده و مالیات را به جای در اختیارگذاشتن شهرداری ها خودشان مصرف می کردند. به عنوان مثال بدهی های دولت روحانی ۱۴هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان بوده که بنا به گفته شهردار جدید تهران آقای نجفی، ۱۰هزار میلیارد است، با فرض همین عدد نیز شما تصور کنید اگر بدهی های دولت به شهرداری پرداخت می شده چقدر از فشارها با توجه به حجم فعالیت های عمرانی شهرداری کاسته می شده و کمکی به کسب درآمدهای پایدار می شده است. در زمان تصدی آقای قالیباف در شهرداری تهران نیز ما شاهد اظهارنظرهای یک بام و دوهوا بودیم یعنی از یک طرف آقایان دولتی به درآمدهای ناپایدار اشاره کرده و از طرف دیگر حاضر نمی شدند که بدهی های خود را به دولت بدهند در واقع شاهد کمترین حمایت دولتی بودیم آن هم برای شهری که در ۱۰ساله مدیریت آقای قالیباف بیشترین فعالیت های عمرانی و محیط زیستی را به خود دیده است.

الحمدالله در شورای شهر جدید به دلیل یکدستگی سیاسی شورای شهر، شهرداری و دولت شاهد همراهی بیشتری با شهرداری توسط آقای روحانی بوده ایم در صورتی که در گذشته سنگ اندازی های فراوانی رخ می داده است. در واقع در شهرداری سابق تهران، هم طلب های شهرداری نادیده گرفته شده و حتی پیشنهادات ما نیز مورد استقبال قرار نمی گرفت. به عنوان مثال ما هرسال براساس نرخ تورم اعلام شده توسط بانک مرکزی پیشنهاد قیمت های بلیط مترو و اتوبوس را اعلام می کردیم ولی فرمانداری این پیشنهادات را نمی پذیرفت و نمی توانستیم قیمت های تمام شده ای که هزینه می کردیم را پس بگیریم.

در انتها باید به این نکته اشاره کنم که در شهرداری سابق تهران هم مطالبات شهرداری به دلیل تفاوت خطوط فکری و سیاسی نادیده گرفته می شد و هم پیشنهادات داده شده به منظور عدم افزایش درآمدهای ناپایدار شهرداری مورد مخالفت قرار می گرفت و در نهایت هزینه های ناپایدار افزایش پیدا می کرد.