این تپه‌ها که صد‌ها شعله رنگی آتش را در خود جای داده، چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند. تشکوه یا کوه آتشین از جاذبه‌های گردشگری استان خوزستان و دیدنی‌های رامهرمز بوده و در فهرست میراث ملی نیز ثبت شده است.
موقعیت جغرافیایی تشکوه
این کوه در امتداد روستای ماماتین در جاده رامهرمز به سمت رود زرد و در مسیر خدیجه و ماماتین بعد از روستای گنبد لران قرار دارد. اما با وجود این جذابیت و شگفتی بی‌بدیل طبیعت، گردشگران برای رسیدن به این منطقه باید از مردم محلی کمک بگیرند، زیرا هیچ تابلویی برای نشان دادن این جاذبه گردشگری وجود ندارد.
دلایل علمی سوختن تشکوه
به گفته‌ی کارشناسان زمین‌شناسی دلیل شعله‌ور شدن آتش کوه، گوگرد موجود در زمین و متصاعد شدن گاز طبیعی از عمق زمین به سطح است. گاز‌های هیدروکربوری از لایه‌های مختلف زمین عبور می‌کنند و از هر درز و شکافی در سطح زمین به بیرون نشت کرده و شعله‌ور می‌شوند؛ به طوری که هنگام شب، نور سوختن این گاز بیشتر دیده می‌شود. نکته جالب توجه این است که در مجاورت تشکوه به دلیل وجود گاز متصاعد شده در هوا نمی‌توان آتش دیگری روشن کرد.
وجه تسمیه نام تشکوه
تش در زبان محلی به معنای آتش است و به دلیل همین شعله‌های کوچک و بزرگ آن را تشکوه نامیده‌اند. روشنی آتش این کوه در تاریکی شب جلوه زیبایی به منطقه می‌دهد به گونه‌ای که تا به حال گردشگران بسیاری را در ساعات شب به سوی خود کشانده است.
جاذبه‌های طبیعی مشابه
غیر از تشکوه در نزدیکی شهر صنعتی امیدیه و منطقه آغاجاری هم کوهی وجود دارد که مردم محلی آن را کوه سوخته می‌نامند. از لابه‌لای خاک و سنگ‌های کوه سوخته زبانه‌های آتش بیرون می‌آید و دود سیاهی روانه آسمان می‌شود.
تیرگی این دود باعث می‌شود تا فضای اطراف چشمه‌های آتش این کوه نیز سیاه رنگ به نظر برسد. کوه سوخته کوچک‌تر از تشکوه است و رنگ سیاهش آن را از سلسله جبال اطراف مجزا کرده است. در قله کوه در اثر زمین لغزش یا رانش زمین شکاف عمیقی وجود دارد که دهانه اصلی خروج گاز بوده و آتش از درون آن شعله‌ور است.
کوه سوخته امیدیه به دلیل شکل و شمایل ظاهری و آثار و شواهد هیدروکربوری در سطح زمین یک اثر ژئوتوریسمی ارزشمند و گرانب‌های زمین‌شناسی است که نه تنها برای زمین‌شناسان، بلکه برای همه علاقه‌مندان به طبیعت جذاب و دیدنی است.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0