در این روز جنگ کردن و خونریزی، حتی کشتن گوسفند و مرغ هم ممنوع بود. این موضوع را دشمنان ایرانیان هم می‌دانستند و در جبهه‌ها رعایت می‌کردند و خونریزی موقتاً قطع می‌شد و بسیار دیده شده که همین قطع موقت جنگ، به صلح طولانی و صفا انجامیده بود.
شب یلدا در زمان ما
می‌توان گفت که آداب شب یلدا در طول زمان چندان تغییری نکرده است. در گذشته هم ایرانیان در این شب، باقیمانده میوه‌هایی را که انبار کرده بودند و همین‌طور خشکبار و تنقلات می‌خوردند و دور هم، گرد هیزم افروخته و بخاری روشن می‌نشستند تا سپیده‌دم، بشارت شکستن تاریکی و ظلمت، و آمدن روشنایی و گرمی را بدهد، زیرا که به زعم آنان در این شب، تاریکی و سیاهی در اوج خود است.
جشن یلدا در ایران امروز نیز، با گرد هم آمدن و شبنشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار می‌شود. آیین شب یلدا یا شب‌چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار، شیرینی و میوه‌های گوناگون است که گفته می‌شود جنبه نمادی دارند و نشانه یبرکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند. در این شب، حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پری آن، آینده‌گویی می‌کنند که البته بیشتر جنبه تفریحی دارد.
گرد آمدن اعضای خانواده
یکی از مهمترین رسم‌های شب یلدا، عبارت است از جمع شدن اعضای خانواده در منزل بزرگترین افراد فامیل، یعنی منزل مادربزرگ و پدربزرگ. در زمان ما با شروع مدارس، معمولا دید و بازدید‌های خانوادگی کمتر می‌شود و سرد شدن هوا هم موجب می‌شود که تمایل افراد به بیرون رفتن از خانه‌ها کمتر شود.
شب یلدا باعث می‌شود خانواده‌ها یک بار دیگر دور هم جمع شوند، همدیگر را ببینند، با هم گفتگو و درددل کنند و اگر بتوانند در حل مسائل به همدیگر کمک کنند. همچنین با حضور در منزل بزرگتر‌ها و احترامی که به آن‌ها می‌گذارند در واقع به آن‌ها می‌گویند که برایشان عزیز و گرامی اند. جا دارد هر یک از خانواده‌هایی که می‌خواهند در منزل مادربزرگ و پدر بزرگ جمع شوند از قبل با همدیگر قرار بگذارند و تهیه برخی از خوراکی‌های شب یلدا را بر عهده بگیرند تا هزینه زیاد به کسی تحمیل نشود.
یک خانواده می‌تواند هندوانه یا انار بیاورد و خانواده دیگر می‌تواند آجیل تهیه کند. پرخوری و خوردن مواد غذایی زیاد در شب یلدا متاسفانه منجر به دل درد بچه‌ها می‌شود بنابراین مادر‌های خانواده باید مراقب باشند که کودکان پرخوری نکنند و بیشتر از دید و بازدید و بازی‌ها و تفریحات شب یلدا بهره ببرند.
فرصتی برای با هم بودن
شب یلدا فرصت خوبی برای با هم بودن است. با هم بودن تنها به معنای حضور در یک مکان نیست. بلکه در با هم بودن نیاز است یکدیگر را واقعا ببینیم و مشاهده کنیم، پای صحبت همدیگر بنشینیم و با هم همدلی کنیم و درک متقابل داشته باشیم؛ بنابراین بهتر است در این شب تمرکز خود را بر تماشای تلویزیون و خوردن خوراکی‌ها قرار نداده و کمی هم با هم باشیم و در کنار هم وقت بگذرانیم.
حافظ خوانی در بلندترین شب سال
به نظر من یکی از جالب‌ترین رسوم شب یلدا خواندن دیوان حافظ است. البته منظورم صرفا فال گرفتن با دیوان حافظ نیست، بلکه بیشتر بازخوانی و درک اشعار حافظ مد نظر است. خصوصا برای کودکان و نوجوانان، این رسم می‌تواند یادآور فرهنگ و ادب ایرانی باشد. متاسفانه تعداد افرادی که نمی‌توانند از روی دیوان اشعار حافظ و حتی شعرای دیگر بخوانند کم نیست. خواندن حافظ در جمع به قرائت و فهم بیشتر اشعار زیبای حافظ در بین خانواده‌ها و خصوصا کم سن و سال‌ها کمک می‌کند و در آینده خاطرات شیرینی را برای آن‌ها رقم می‌زند.
شب یلدا، فرصتی برای دوستی و محبت
به نظر من یکی از برکت‌های شب یلدا این است که افرادی که در قهر یا دلخوری از همدیگر قرار دارند می‌توانند در این شب، در کنار هم حضور پیدا کنند، کدورت را کنار بگذارند و با هم آشتی کرده و صمیمیت خود را تجدید کنند. خصوصا این که آن‌ها در منزل شخص ثالثی همدیگر را می‌بینند و آشتی کردن ساده‌تر می‌شود.
جا دارد افراد خانواده‌ها این فرصت‌ها را در نظر داشته باشند و زمینه را برای آشتی اطرافیان در این شب فراهم کنند و دل‌ها را به هم نزدیک‌تر کرده و خصومت‌ها را پاک کنند. باشد تا خورشید محبت و بخشش نیز در خانواده‌ها دوباره طلوع کند. پیشاپیش یلدایتان مبارک.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0