مصرف زیاد نمک: کلسیم، ماده مغذی ضروری برای استخوان است و نمک، دشمن کلسیم محسوب میشود؛ به این معنا که هرچقدر نمک بیشتری مصرف کنید، کلسیم بیشتری از دست میدهید. بهتر است، روزانه بیشتر از ۲۳۰۰ میلی گرم نمک مصرف نشود.
کاهش زیاد وزن: افراد کم وزن و کسانی که وزن زیادی از دست میدهند، بیشتر مستعد ابتلا به از دست دادن توده استخوانی و شکستگی هستند. اگر به طور طبیعی استخوانهای کوچک و ضعیفی دارید، بهتر است تمرینات ورزشی قدرتی انجام دهید. یک رژیم غذایی مناسب، برای داشتن وزن متوسط ضروری است.
ورزش زیاد: ورزش زیاد یا سندرم بیش تمرینی میتواند به کاهش تراکم استخوان و از بین رفتن استخوانها منجر شود.
کاهش استروژن که پس از انجام تمرینات ورزشی زیاد رخ میدهد، بیش از آن که باعث استخوان سازی شود، فروپاشی و ضعف استخوان را به دنبال دارد. این شرایط، فرد را بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان قرار میدهد.
تماشای زیاد تلویزیون: صرف زمان زیاد مقابل تلویزیون میتواند برای سلامت استخوانها مضر باشد. نشستن زیاد و نداشتن فعالیت و تحرک، ضعیفشدن استخوانها را به دنبال دارد. فعالیت باعث میشود، استخوانها و ماهیچهها مخالف نیروی گرانش زمین عمل کنند و شرایط به افزایش قدرت آنها منجر میشود.
مصرف زیاد نوشابه، قهوه و چای: نوشابهها به دلیل داشتن فسفر و کافئین به استخوانها آسیب میزنند. مصرف زیاد چای و قهوه در طول روز نیز میتواند برای استخوانها مضر باشد، زیرا کافئین موجود در آنها ذخایر کلسیم بدن را تخلیه میکند.
مصرف زیاد مواد غذایی اسیدی: یک محیط قلیایی، شرایط ایدهآل برای تقویت استخوانهاست.
پس از مصرف غذاهایی که شرایط اسیدی ایجاد میکنند، باید کلسیم بیشتری مصرف شود تا بدن به حالت قلیایی بازگردد. گوشت، لبنیات، سبزیجات سبز تیره، روغنهای سالم، آجیل و لوبیا، برخی مواد غذایی هستند که محیط قلیایی ایجاد میکنند.
استرس: کارشناسان میگویند، هورمون کورتیزول یا هورمون استرس میتواند باعث تضعیف استخوانها و ایجاد التهاب در بدن شود. وجود کورتیزول بیش از حد در بدن، در طول زمان، کاهش تراکم استخوانی را به دنبال دارد. خواب کافی، تنفس عمیق و مدیتیشن از راههای کنترل استرس است.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0