کودکان با برداشتن تلفن همراهتان جلب توجه می‌کنند

خیلی از مادر و پدر‌ها شاکی‌اند که کودک شان موبایل آن‌ها را بر می‌دارد و با انواع کار‌هایی که با آن موبایل انجام می‌دهد یا باعث خرابی موبایل می‌شود و یا اجازه نمی‌دهد مادر یا پدرش در زمانی که ضرورت دارد از موبایل خود استفاده کنند. اما چرا این اتفاق رخ می‌دهد؟ چرا با آن که کودک ما، انواع اسباب بازی را دارد باز هم به موبایل ما توجه نشان می‌دهد؟

همانندسازی با والدین

واقعیت این است که نه تنها موبایل بلکه هر وسیله‌ای که مورد توجه و استفاده ما باشد برای کودکمان جالب می‌شود. او دوست دارد با آن وسیله بازی کند یا آن را درست مانند ما مورد استفاده قرار دهد. چرا که کودک ما خواهی نخواهی ما را الگوی خود می‌داند و در طول دوران رشد خود با ما همانند سازی می‌کند.

بسته به این که کودک ما دختر باشد یا پسر با مادر یا پدر، یعنی با والد همجنس خود همانند سازی بیشتری خواهد کرد. البته، چون موبایل، فارغ از جنسیت مورد استفاده همه است فرزند ما چه پسر باشد و چه دختر به هر حال به آن توجه نشان خواهد داد.

جلب توجه!

کودکان عمیقا و قویا به توجه ما نیاز دارند. توجه پدر و مادر برای کودک مانند آب است برای گیاه و گل‌ها. اگر آن‌ها هر روز ببینند که مادر یا پدر آن‌ها به جای توجه به آن‌ها به شیء کوچکی توجه می‌کنند که کارایی آن هم برای کودک ناشناخته است، نه تنها کنجکاو می‌شوند که آن را بشناسند بلکه می‌خواهند با به دست آوردن آن، به نوعی توجه والدین و خانواده را به سمت خود جلب کنند.

به همین دلیل به سمت آن هجوم می‌برند، با آن بازی می‌کنند یا اگر واقعا توجه کافی به آن‌ها نرسد خشم و ناراحتی‌شان را بر سر موبایل خالی کرده و آن را به این سمت و آن سمت پرتاب می‌کنند.

استفاده از موبایل‌های اسباب بازی

وقتی کودک ما هنوز خیلی کوچک است شاید بتوانیم با موبایل‌های اسباب بازی او را سرگرم کنیم. به شرطی که اول خودمان از آن موبایل استفاده کنیم و با آن بصورت سرگرمی حرف بزنیم. گاهی هم در طول روز آن‌را برداریم و با آن حرف بزنیم. اما همین که کودک کمی بزرگ‌تر شد دیگر فریب این بازی را نخواهد خورد.

اگر واقعا می‌خواهید کودکتان به دنبال موبایل شما نباشد بهترین و شاید تنها راه حل درست این است که موبایل‌تان را کنار گذاشته و با کودکتان بازی کنید. امروزه در بیشتر منازل برای کار‌های معمولی و خانوادگی تلفن ثابت وجود دارد و نیازی به استفاده از موبایل نیست.

از طرفی صحیح نیست کار و حرفه خود را به منزل بیاوریم و در منزل بوسیله موبایل مسئولیت‌های شغلی‌مان را پیش ببریم. بدتر آن که این روز‌ها اعضای خانواده‌ها در کنار هم می‌نشینند، اما سرشان در موبایل خودشان است و ترجیح می‌دهند جوک‌ها و پیام‌هایی را بخوانند که از راه دورتر به آن‌ها می‌رسد، ولی لذت گفتگو با خانواده یا بازی با فرزند را تجربه نکنند!

مسلم است که در چنین شرایطی کودک ما به دلایل متفاوتی که گفته شد تمایل به بازی با تلفن همراه ما را پیدا می‌کند. چرا که آن را مهم‌ترین وسیله در منزل می‌بیند! در حالی که به خاطر لطافت کودک و امواج مشکل‌ساز تلفن‌های همراه، این تمایل او نمی‌تواند پاسخ داده شود؛ بنابراین سال‌های گذشته را به خاطر آورید که اعضای خانواده دور همدیگر جمع می‌شدند و بدون وسایل سرگرم کننده با هم وقت می‌گذراندند. همدیگر را نگاه می‌کردند و از نزدیک شاهد درد‌ها و خوشحالی‌های یکدیگر بودند و در واقع همدیگر را تجربه می‌کردند و با هم واقعا زندگی می‌کردند.

حواستان باشد که روز‌های کودکی فرزندتان خیلی زود تمام می‌شود و ممکن است یک روز به خود بیایید و ببینید کودکتان بزرگ شده بدون آن که شما مادر بودن یا پدر بودن واقعی را تجربه کرده باشید. بازی با کودکمان می‌تواند خستگی را از تن ما دور کند و ما را شادتر کرده و چند ساعتی مشکلات زندگی را از خاطر ما ببرد؛ بنابراین تا فرصتی هست موبایل‌هایتان را در منزل خاموش کنید و از لحظاتتان در زمان حال در کنار خانواده لذت ببرید.