۸ گام برای شناسایی مزاج بدن

گام اول: بررسی سردی و گرمی بدن

برای شناسایی مزاج و تشخیص سردی و گرمی بدن می‌توانید بخشی از اندام مانند ساعد را لمس کنید و دقت کنید لمس آن چه احساسی به شما می‌دهد:

اگر احساس گرما و حرارت کردید، نشان دهنده این است که فرد دارای مزاج گرم است.

اگر احساس سرما کردید، بیانگر طبع سرد است.

بیشتر بخوانید:

مواد غذایی مفید برای تقویت سیستم ایمنی صفراوی مزاج‌ها

گام دوم: نرمی و سفتی بدن

بافت بدنی افراد در مقایسه با یکدیگر متفاوت ست و این امر نشانه‌ای از تفاوت در مزاج آنها است:

اگر با لمس بدن خود یا فردی گرما احساس کردید و علاوه بر آن متوجه شدید بافت بدنی نرم است و به راحتی با فشار انگشت فرو می‌رود، چنین فردی علاوه بر گرمی مزاج دارای رطوبت نیز هست و مزاج گرم و مرطوب (دموی) دارد.

اگر با لمس بدن، احساس گرما نمودید اما خشکی و زبری را زیر سر انگشتتان احساس کردید، مزاج گرم و خشک (صفراوی) است.

اگر با لمس بدن، احساس سردی کردید و این سردی همراه با نرمی پوست و بافت گوشت آلود بودن نیز همراه بود، چنین فردی دارای مزاج سرد و تر (بلغمی) است.

اگر با لمس بدن، احساس سردی کردید و در عین حال بافت بدن سفت و سخت بود، چنین فردی دارای مزاج سرد و خشک (سوداوی) است.

گام سوم: بررسی رنگ پوست بدن

یکی دیگر از راه‌های شناسایی مزاج همراه با در نظر گرفتن بافت بدن و سردی و گرمی آن، بررسی رنگ پوست است.

پوست سفید یا مایل به سفید نشانه خوبی برای تشخیص مزاج سرد است و غالبا این افراد مشکل کم خونی دارند.

پوست بدن قرمز رنگ یا مایل به قرمز و صورتی، دارای مزاج گرم هستند و جزو افراد پرخون محسوب می‌شوند.

پوست بدن زرد رنگ یا مایل به زردی علاوه بر طبع گرم دارای مزاج خشک نیز هستند و با مشکل غلبه صفرا روبرو هستند.

پوست بدن تیره و کدر و دارای لب‌های بادمجانی رنگ، نشانه مزاج سرد و خشک است و این افراد با غلبه سودا در بدن مواجه هستند.

رنگ پوست سفید مایل به رنگ گچ، نشانه مهمی برای مزاج‌های سرد و تر است و یکی از نشانه‌های غالب این افراد غلبه بلغم در بدن است.

گام چهارم: بررسی عضلات یا استخوانی بودن

بررسی ظاهر و شکل اندام و عضلات نیز یکی دیگر از راه‌های شناسایی مزاج است.

بالاتنه فراخ و پهن نشان دهنده مزاج گرم است. همچنین داشتن اندام درشت، عروق برجسته و نبض قوی نیز از دیگر نشانه‌های افراد داری مزاج گرم می‌باشد.

اندام ظریف، بالاتنه کوچک و نبض ضعیف نشانه داشتن مزاج سرد است.

افراد دارای چهره لاغر و پوست به استخوان چسبیده دارای مزاج خشک هستند. همچنین افرادی که مفاصل قابل مشاهده و برجسته دارند، غضروف حنجره و بینی آنها نیز برجسته و واضح است، دارای مزاج خشک هستند.

گام پنجم: بررسی میزان خواب

ساعت خواب، کیفیت و چگونگی آن نیز یکی دیگر از راه‌های شناسایی مزاج در طب سنتی است.

ساعات خواب افراد دارای مزاج سرد و تر بیشتر از حد مجاز (۸ ساعت) است.

افراد دارای مزاج گرم و خشک دارای خواب کم بوده و در بیشتر ساعات روز بیدار هستند.

گام ششم: بررسی مو

افراد دارای رشد موی زیاد و اصطلاحا پرمو در طب سنتی در گروه گرم مزاجان قرار می‌گیرند.

افراد دارای رشد موی کم و ابروهای نازک و بدن کم مو جزو افراد با مزاج سرد هستند.

مجعد و حالت‌دار بودن موها، کلفت بودن موها به همراه رشد سریع و زیاد مو در سر و اندام‌ها نشانه‌ای از مزاج گرم و خشک است.

کم پشتی به همراه نازک بودن موها و موی خیلی صاف و لخت علامت مزاج سرد و تر است. همچنین پدیدار شدن موی سفید زودتر از موقع نیز نشانه‌ای از غلبه تری و سردی در بدن است.

گام هفتم: وضعیت اجابت مزاج و مشخصات آن

رنگ مدفوع و کیفیت آن از دیگر مواردی است که در طب سنتی برای شناسایی مزاج استفاده می‌شود.

چنانچه رنگ مدفوع یا ادرار تیره‌تر از حالت معمول یا بدبوتر از حالت نرمال باشد، این امر نشان دهنده مزاج گرم و غلبه صفرا است.

کم رنگ بودن مدفوع و کم بودن بوی آن نشانه مزاج سرد است.

گام هشتم: بررسی میزان سازگاری افراد با محیط

به این منظور چنانچه فردی خوراکی با طبع گرم بخورد یا در محل گرمی باشد و زود احساس گرمی کند، نشان دهنده گرمی مزاج است و برعکس افرادی که اصطلاحا زود دچار سردی می‌شوند و در هوای سرد زیاد احساس سرما می‌کنند، دارای مزاج سرد هستند.

لازم به ذکر است توضیحات بالا همگی به ویژگی‌های جسمی فرد توجه داشت در صورتی که برای شناسایی مزاج خصوصیات اخلاقی و ویژگی‌های روانی نیز مدنظر قرار می‌گیرد.

منابع: کتاب دائره المعارف گیاهان دارویی