«راهپیمایی بازگشت» فلسطین و رسانه‌های غربی

به گزارش قائم آنلاین، فلسطینی‌های ساکن نوار غزه از روز جمعه ۳۰ مارس مصادف با «روز زمین»، دور جدیدی از اعتراض‌ها و رویارویی با رژیم اشغالگر را در قالب راهپیمایی مسالمت‌آمیز «حق بازگشت» آغاز کردند.

آنچه در این بین حائز اهمیت است،‌ نحوه پوشش این اعتراضات از سوی رسانه‌های غربی است، در این‌باره پایگاه خبری «عربی الجدید» یادداشتی به قلم «مصطفی ابو السعود»، نویسنده و تحلیلگر مسائل سیاسی فلسطینی تحت عنوان «راهپیمایی بازگشت و رسانه‌های غرب» منتشر کرده که در آن آمده است:

«رسانه‌های صهیونیستی از فلسطین در غرب تصویر «سرزمینی بدون ملت» را ترسیم کرده و اینکه خداوند این سرزمین را به آنها داده و آنها بیش از هر ملت دیگری در این سرزمین صاحب حق هستند و برای احقاق این حق هر تیری که در ترکش داشته باشند، را خارج می‌کنند.

مهم‌ترین این تیرها، «تیر دین و مذهب» بود تا بدین وسیله انکارکنندگان و شک‌کنندگان در دشمنی با یهود را هدف قرار داده ومتهم کنند. نمونه بارز این امر در خصوص «روژه گارودی»، اندیشمند فرانسوی قابل ملاحظه بود که در بسیاری از دروغ‌های یهود، از جمله قضیه «هولوکاست» یا همان سوزاندن یهود توسط نازی‌ها طی جنگ جهانی شک و آنها را رد کرده بود ویا «نئوم چامسکی»، اندیشمند آمریکایی که مخالف سیاست‌های آمریکا در قبال یهود و وابستگی این سیاست‌ها به یهودیان است.

طبق این گزارش، اگر به موضوع راهپیمایی بازگشت در نگاه رسانه‌های غربی بازگردیم و نگاهی به نشریات غربی بیندازیم و که چگونه به موضوع راهپیمایی مسالمت‌آمیز بازگشت پرداخته‌اند، خواهیم دید که اغلب آنها مانند «نیویورک تایمز» و «بی‌بی‌سی» که پایگاه و دژ رسانه‌ای لیبرالیسم غرب هستند، عینا انتقال دهنده روایت صهیونیستی هستند، به‌گونه‌ای که این تریبون‌‌های رسانه‌ای اصطلاحات و واژه‌های غیر دقیقی را برای توصیف این رخداد انتخاب کرده و در پوشش‌های خبری خود از انعکاس تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه این راهپیمایی‌ها خودداری و آنها را رویارویی‌هایی توصیف کردند که بعد از پرتاب سنگ توسط فلسطینی‌ها و تلاش آنها برای عبور از مرزها آغاز شدند و نحوه پوشش خبر به سود روایت صهیونیستی است.

به عنوان مثال روزنامه نیویورک تایمز رخدادهای روز جمعه در بزرگداشت روز زمین را به «برخورد/رویارویی» و در خبرهای پیوست آن را به «برافروخته شدن آتش مرزها» و «جمعه خشونت» توصیف کرده بود، بی‌آنکه به این نکته اشاره کند که خشونت به کار رفته برای سرکوب راهپیمایی مسالمت‌آمیز بوده، این ابهام را در خواننده ایجاد می‌کند که خشونت بکار رفته از سوی دو طرف بوده است.

همچنین این نشریه مدعی شد، دلیل شعله‌ور شدن آتش درگیری‌ها به دلیل خشونت بکار گرفته شده از سوی گروه‌های کوچک فلسطینی برسر مرز حین راهپیمایی بوده و همین موضوع ارتش رژیم صهیونیستی را وادار به پاسخگویی کرده که تماما با ادعاهای صهیونیستی مطابقت و همخوانی دارد، بدون اشاره به اینکه رهبران رژیم صهیونیستی بارها پیش از راهپیمایی به استفاده از خشونت برای سرکوب تظاهرکنندگان اشاره و تهدید به این امر کرده بودند.

این درحالی است که بی بی سی درباره حوادث جمعه گذشته این سوال را مطرح کرده بود که چه اتفاقی در مرزهای مشترک غزه با سرزمین‌های اشغالی رخ داده است؟ و پاسخ داده بود: «رویارویی‌ها ۱۶ کشته فلسطینی و صدها زخمی برجا گذاشت».

در پاراگراف اول پاسخ به سوال فوق، بی‌ بی سی اقدام به نقل برخی ادعاهای ارتش رژیم صهیونیستی کرده بود که بخش اعظم فضای اختصاص داده شده به پاسخ‌ها دربرگرفته بود، بدون آنکه حتی یک سخنی یا مصاحبه‌ای در توضیح آنچه رخ داده از سوی یک شخصیت فلسطینی نقل شود و در این زمینه بی بی سی در پوشش خود تنها نقل سخنانی از جانب جنبش حماس اکتفا کرده بود.

در این میان نشریاتی بودند که یادآور شدند، این افراد (فلسطینی‌ها) ادعا می‌کنند و بر این گمانند که دارای زمینی در «اسرائیل» هستند. برخی نشریات هم نوشتند که این تظاهرات به دلیل محاصره بوده و نه بازگشت و در این خصوص تنها «محمود عباس»، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و تشکیلات خودگردان را سرزنش می‌کنند که عامل محاصره بوده، نه رژیم صهیونیستی.

در اینجا تنها باید بر این نکته تاکید کرد که علی‌رغم کم شمار بودن یهودیان در جهان، به ویژه یهودیانی که از رژیم صهیونیستی حمایت می‌کنند، اما نمی‌توان منکر تلاش حامیان این رژیم جهت خدمت به طرح‌شان را منکر شد.

در اینجا این سوال مطرح می‌شود که آیا اینها توانسته‌اند، همدیگر را قانع کنند، کسانی که کتاب بر آنها نازل شده، واقعا تروریست هستند؟ و آیا گمراهان دروغ‌های کسانی‌که مورد غضب قرار گرفته‌اند، را پذیرفته و از صهیونیست‌ها اربابان و خدایگانی غیر از ذات باری‌تعالی برای خود ساخته‌اند، یا اینکه این موضوع آنقدر که به قدرت مورد غضب قرار گرفتگان بر آنها دارد، به ناتوانی صاحبان حق ندارد؟ یا اینکه منافع مشترک مورد غضب قرار گرفتگان و گمراهان بیش از فلسطینیان و گمراهان است؟».