دلایلی برای «محاکمه نجفی»

به گزارش قائم آنلاین، «محمدعلی نجفی» پس از حدود ۶ ماه کش و قوس و حواشی فراوان در شهرداری تهران و بعد از ۲ مرتبه ارائه استعفا به اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران، سرانجام از سمت خود کنار رفت و شهرداری پایتخت جمهوری اسلامی ایران هم‌اکنون با «سرپرست» اداره می‌شود!

با اینهمه اما به نظر می‌رسد این پرونده هنوز به صفحات پایانی خود نرسیده و نشانه‌های متقنی وجود دارد که حکم می‌کند شهردارنجفی از بابت برخی اقدامات خود در محکمه قضایی حاضر شود.

*از جمله دلایلی که بحث ضروری بودن محاکمه شهردار سابق تهران را بیشتر به رخ می‌کشد، می‌توان به مقولات زیر اشاره کرد:

یکم_ کم‌توانی در مدیریت کلانشهر تهران: عدم توانایی و کم‌توانی محمدعلی نجفی در مدیریت شهرداری، مسئله‌ای نیست که بتوان آنرا از چشم مردم پنهان کرد.

بحثی که برخی شخصیت‌های و نهادهای نظام با طرح شدن نام نجفی به عنوان گزینه شهرداری تهران به آن اشاره و تصریح کردند که آقای نجفی اصطلاحاً «شهردا بشو» نیست اما چپ‌های شورای شهر به هر دلیلی این نظر سیاسی و این انتقاد مشفقانه را برنتافتند و بر نشاندن نجفی بر اریکه شهرداری تهران تأکید کردند.

عدم آغاز حتی یک پروژه کلان در تهران بزرگ طی ۶ ماه گذشته، مختل شدن برخی روندهای روتین شهرداری در خدمت‌رسانی به مردم مثل عدم جمع‌آوری زباله و یا عدم خدمت‌رسانی مناسب در روزهای برفی زمستان امسال و نیز حاشیه‌دار شدن فرایندهای مدیریتی و اجرایی شهرداری تهران نظیر بحث استخدام و تعدیل پرسنل و ایضا سر و صدای کر کننده در انتصاب مدیران شهرداری، همگی مقولاتی بود که علت آنها را باید در کم‌توانی نجفی در مدیریت و اجرا در شهرداری تهران جستجو کرد.

سؤال اینجاست که با وجود این کم‌توانی محرز اما چرا نجفی پست شهرداری را تقبّل کرد و ۶ ماه هم در آن ماند؟

دوم_ پرونده‌سازی دروغین و اتهام‌زنی به شهرداری و شورای شهر سابق: شهردار نجفی طی حدود ۶ ماهی که در شهرداری تهران حضور داشت، تنها پروژه‌ای را که بدون کم و کاست و با اختصاص کافی وقت انجام داد، پرونده‌سازی و اتهام‌زنی علیه شهرداری و شورای شهر سابق تهران بود!

مقوله‌ای که نماد آن در چیزی به نام «گزارش ۱۰۰ روزه» و ادعای ارسال چند پرونده به قوه قضائیه خلاصه شد.

اگرچه شهردارنجفی و اصلاح‌طلبان شورای شهر بارها درباره این گزارش و آن چند پرونده که بیت‌الغزلی به نام «فساد قالیباف» داشت صحبت کردند اما حتی یک برگ سند درباره مفاسد اشاره شده را به افکار عمومی ارائه نکردند.

به سخن دیگر اینکه اصلاح‌طلبانی که در سال ۸۸ برای اثبات دروغی به نام تقلّب در انتخابات آنهمه مصاحبه مطبوعاتی می‌گذاشتند و دلایل خودساخته را برمی‌شمردند اما در این باب حتی یک کلمه هم صحبت نکردند و با انداختن توپ در زمین قوه قضائیه از این می‌گفتند که ما با «غول فساد» مبارزه کرده‌ایم و قوه قضائیه باید مسائل را روشن کند!

جالب‌تر آنکه بر اساس رصد ما، آنچه که از لابه‌لای اظهارات اصلاح‌طلبان درباره فساد در شهرداری سابق به دست می‌آمد صرفا چند استخدام غیر قانونی، گم شدن ۲۰۵ میلیون تومان پول و تخریب ۴ باغ بود که البته نه تنها برای آنها هم سندی ارائه نشده است بلکه ربط و ارتباط همین مقولات ادعا شده با شهردار قالیباف هم مشخص نیست.

تمام این قضایا در حالی است که مردم باید بدانند شهردارنجفی تنها در یک مورد از گزارش ۱۰۰ روزه خود علیه قالیباف که ادعایی را پیرامون همکاری غیر قانونی نیروی انتظامی با شهرداری تهران مطرح کرده بود نیز هنگامی که ناجا رسماً وارد قضیه شد و از آقای نجفی بازخواست کرد، بلافاصله پا پس کشید و اینطور وانمود کرد که منظور من چیز دیگری بوده است!

نکته آنجاست که آقای نجفی حتما بایستی بخاطر ۶ ماه هدر دادن وقت مردم تهران به پای اقدامات سیاسی بی‌نتیجه خود محاکمه شود؛ زیرا پای آبروی مدیریت جهادی و کارآمد در نظام اسلامی در میان است.

سوم: تجاهر به فسق و فساد: ماجرای حضور علنی شهردارنجفی در مجلس آوازخوانی بانوان و رقص دختران نوجوان که اعتراض مراجع عظام تقلید را نیز برانگیخت یک فساد علنی و تجاهر به فسق است.

در واقع مردم در ام‌القرای جهان اسلامی یعنی تهران بزرگ شاهد این بودند که شهردار این کلانشهر با اطلاع قبلی از اینکه قرار است در مجلسی، دختران نوجوان برقصند، پا به آن مجلس می‌گذارد و به تماشا می‌نشیند.

این رفتار متجاهرانه حتی اگر از جانب یک شهروند معمولی هم صورت می‌گرفت نیاز به برخورد و محاکمه داشت چه رصد به شهردار پایتخت تهران که بایستی نمادی از حکومت اسلامی_شیعی در جهان باشد نه اینکه رفتارهایی مثل سلاطین عثمانی و سعودی را از خود بروز دهد و مثلا در مجلس رقص دختران نوجوان جلوس کند…