پامپئو، جنگ‌طلبی که نیامده کارش به «اما و اگر» کشید

به گزارش قائم آنلاین، معرفی مایک پامپئو به‌عنوان نامزد پست وزیر امور خارجه آمریکا (Secretary of State) بازتاب‌هایی گسترده و بعضا بسیار منفی در این کشور داشته است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا چندی پیش با عزل رکس تیلرسون از سمت وزارت خارجه، مایک پامپئو را برای جایگزینی وی در نظر گرفت.

پامپئو که در حال حاضر رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) است، در اورگون، ایالت کالیفرنیا به دنیا آمده و ۵۴ سال سن دارد. پدر او اصالتا ایتالیایی‌تبار بوده است. وی بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۱ میلادی سابقه حضور در ارتش آمریکا را نیز دارد.

یکی از مهم‌ترین ابعاد سیاسی در خصوص این نماینده سابق مجلس نمایندگان آمریکا عضویت در «تی‌پارتی» است که تندروترین طیف راست‌گرایان جمهوری‌خواه آمریکا محسوب می‌شوند.

وی حامی جنگ عراق و تکنیک‌های شکنجه سیا محسوب می‌شود و در خصوص برنامه هسته‌ای ایران نیز علاوه بر مخالفت با برجام، موافق گزینه‌های جنگ‌طلبانه به‌شمار می‌آید. پامپئو در سال ۲۰۱۵، در کنار سناتور ضدایرانی، تام کاتن، ادعا کرده بود که توافقی خارج از برجام بین ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی وجود دارد که مخفی‌ست.

روز دوشنبه قرار است کمیته روابط خارجی سنای آمریکا در خصوص تصدی سمت وزارت امور خارجه توسط پامپئو نظر دهد.

«رند پال»، یکی از سناتورهای جمهوری‌خواه عضو کمیته روابط خارجی سنا گفته است که به نفع پامپئو رای نخواهد داد. پال می‌گوید حمایت پامپئو از جنگ عراق و همچنین تکنیک‌های پیشرفته شکنجه تناسبی با دولت دونالد ترامپ ندارد.

با رای منفی پال، پامپئو در کمیته روابط خارجی سنا نیازمند رای مثبت دموکرات‌ها خواهد بود اما تاکنون هیچ دموکراتی حاضر به حمایت از او نشده است.

رای نیاوردن مایک پامپئو در کمیته روابط خارجی سنا به‌معنی این نیست که او نمی‌تواند وزیر خارجه شود. «میچ مک‌کانل»، رهبر اکثریت جمهوری‌خواه سنا همچنان می‌تواند مساله را به صحن اصلی سنا بکشاند و پامپئو آن‌گاه باید ۵۱ رای لازم را در صحن اصلی سنا کسب کند اما دست‌کم از سال ۱۹۲۵ که نتیجه آرا علنا اعلام شده، او اولین گزینه وزارت خارجه خواهد بود که با توصیه منفی کمیته پا به صحن می‌گذارد.

سناتور «رابرت منندز»، سناتور مشهور دموکرات و عضو کمیته روابط خارجی سنا در خصوص پامپئو گفته است: «من بر این باورم که دیپلمات ارشد کشور ما باید صریح باشد و مهم‌تر از آن، تمایلات پیشین پامپئو منعکس‌کننده ارزش‌های کشور ما نبوده و برای دیپلمات ارشد آمریکا قابل قبول نیست.»

البته تاکنون هنوز دو نفر از سناتورهای عضو کمیته روابط خارجی تصمیم خود را در خصوص رای مثبت یا منفی به پامپئو اعلام نکرده‌اند و تصمیم آنها می‌تواند تاثیر به‌سزایی در سرنوشت گزینه وزارت خارجه آمریکا داشته باشد. کمیته روابط خارجی سنای آمریکا ۲۱ عضو دارد که در حال حاضر، ۱۱ عضو آن جمهوری‌خواه و ۱۰ عضو آن دموکرات هستند. با توجه به موضع رند پال (جمهوری‌خواه)، اگر تمام ۱۰ دموکرات، با پامپئو مخالفت کنند، او فاقد توصیه مثبت کمیته روابط خارجی خواهد بود.

آخرین باری که کسی توانسته است بدون نظر مثبت کمیته مربوطه و در صحن سنا، در آمریکا وزیر شود، به سال ۱۹۴۵ بازمی‌گردد که «هنری ولس» علی‌رغم نظر منفی کمیته، وزیر بازرگانی آمریکا شد.

ای‌بی‌سی‌نیوز در خصوص روند رای‌گیری درخصوص پامپئو می‌نویسد: «با مخالفت رند پال و از سوی دیگر، با توجه به اینکه جان مک‌کین، دیگر سناتور جمهوری‌خواه نیز در آریزونا با سرطان مغز دست و پنجه نرم می‌کند، به نظر می‌رسد دست‌کم رای یک سناتور دموکرات نیز برای تائید پامپئو در صحن اصلی سنا لازم باشد.»

«هایدی هیتکمپ»، سناتور دموکرات از «داکوتای شمالی» که در جریان انتخابات میان‌دوره‌ای با مشکلاتی مواجه شده گفته است که به مایک پامپئو برای تصدی سمت وزارت امور خارجه رای مثبت خواهد داد. وی مدعی شده که پامپئو متعهد به تقویت دیپلمات‌های آمریکا در راستای انجام وظیفه جهت پیش‌برد منافع آمریکاست.

ای‌بی‌سی‌نیوز می‌نویسد اگر رای هیتکمپ برای پامپئو تضمین شود و هیچ‌کدام از دیگر جمهوری‌خواهان سنا نیز اعلام نکنند که به او رای منفی می‌دهند، آن‌گاه می‌توان پامپئو را وزیر خارجه آینده آمریکا دانست.

با این حال، به نظر می‌رسد وضعیت پامپئو در سنا حتی از تیلرسون هم بدتر باشد که با ۵۶ رای مثبت در سنا به وزارت خارجه آمریکا راه یافت.

اما مخالفت با پامپئو تنها به سیاست‌مداران و سناتورها محدود نیست. بر اساس گزارشی که سایت «بدون جنگ» منتشر کرده، بیش از ۱۸۰ سازمان ملی در آمریکا با نامزدی مایک پامپئو به عنوان وزیر خارجه آتی آمریکا مخالفت کرده‌اند.

بر اساس گزارش این وبگاه، «بیش از ۱۸۰ سازمان ملی که ده‌ها میلیون آمریکایی را نمایندگی می‌کنند و بر موضوعات متنوعی از امنیت ملی گرفته تا سلامت بانوان و از آب و هوا گرفته تا حقوق بشر تمرکز دارند، آشکارا با نامزدی پامپئو [به عنوان وزیر خارجه] مخالفت کرده‌اند.»

از سوی دیگر، ائتلافی موسوم به «ائتلاف گروه‌های پیشرو در سیاست خارجی» نیز با صدور بیانیه‌ای با انتخاب مایک پامپئو به‌عنوان وزیر امور خارجه آمریکا مخالفت کرده است.

«استفان مایلز»، مدیر این ائتلاف می‌گوید: «در دوران کاریش، پامپئو حامی شکنجه بوده، علم مربوط به آب و هوا را انکار کرده، به دنبال ارتقای دیدگاه‌های ضد مسلمانان بوده و با دیپلماسی با ایران مخالفت کرده است.»

به هر روی، پامپئو که هرگز یک دیپلمات نبوده است، در حالی که هنوز به‌عنوان وزیر خارجه تائید نشده، در سفری مخفیانه به کره شمالی با رهبر این کشور رایزنی کرده است. ترامپ در توئیتر خود دیدار پامپئو با رهبر کره شمالی را تائید کرد.

دولت ترامپ، بیش از یک‌سال پس از روی کار آمدن در حال پوست انداختن، بالاخص در حوزه سیاست خارجی و امنیت ملی است. افکار نومحافظه‌کارانه و تندروانه بیش از پیش جای خود را در این دولت باز می‌کنند و انتصاب جان بولتون به‌عنوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید و معرفی مایک پامپئو به‌عنوان وزیر خارجه شاهدی بر این مدعاست که شاید در آینده با تغییر وزیر دفاع آمریکا نمود بیشتری هم پیدا کند.

اینکه پامپئو به‌عنوان وزیر خارجه تائید شود یا نه، احتمالا تاثیری بر رویکرد کلان تندروانه‌ای که در حال مستولی شدن بر کاخ سفید است، نخواهد داشت. «متغیرهای شخصیتی ترامپ» هرچه بیشتر در حال سایه افکندن بر سیاست‌های آمریکا هستند و این روندی است که پیش‌بینی عدم ادامه آن، مشکل و دور از ذهن می‌نماید.