شب گذشته حیدر العبادی به خانه مقتدی صدر در محله حنانه نجف رفت و پشت درب‌های بسته ساعت‌ها با وی گفتگو کرد. این دو پس از دیدار مزبور به میان خبرنگاران آمده در کنفرانس مطبوعاتی مشترک از الویت‌های دولت جدید سخن گفتند. این دیدار و کنفرانس مشترک به وضوح این پیام را به طرف‌های داخلی و بین المللی صادر می‌کرد که سران دو ائتلاف سائرون و نصر برای همپیمانی و تشکیل دولت بیش از پیش به یکدیگر نزدیک شده‌اند.
طی روزهای اخیر صف‌آرایی‌ها و تلاش برای دستیابی به یک ائتلاف فراگیر و تشکیل بزرگ‌ترین فراکسیون پارلمان به بالاترین سطح رسیده است. در این میان مقتدی صدر سعی می‌کند پیشگام خط و مشی و اعلام موضع باشد. او ابتدا درخواست نوری المالکی برای همپیمانی را با ادبیات صریح و بسیار تندی رد کرد. سپس در یک پیام توییتری معنادار نشان داد که ترجیح می‌دهد با همه فهرست‌های انتخاباتی به استثناء «دولت قانون» (نوری المالکی) و «فتح» (هادی العامری) ائتلاف کرده و دولت تشکیل دهد. او در ادامه موفق شد یک شاه‌ماهی را جذب کند!
در شرایطی که بغداد کانون رایزنی قدرت‌های داخلی و خارجی حاضر در عراق شده بود، جبهه مقاومت تلاش می‌کرد با تشکیل یک ائتلاف وسیع ۴+۱ فهرست انتخاباتی را همپیمان سازد تا دولت جدید عراق نیز در محور مقاومت به فعالیت خود ادامه دهد. در این سناریو تلاش می‌شد تا فهرست‌های انتخاباتی «فتح» (هادی العامری)، «نصر» (حیدر العبادی)، «دولت قانون» (نوری المالکی) و «حکمه» (عمار حکیم) و حتی «اتحادیه میهنی کردستان» (به محوریت خانواده مرحوم جلال طالبانی) که به ترتیب ۴۷ ، ۴۲ ، ۲۵ ، ۱۹ و ۱۸ نماینده در پارلمان دارند را با یکدیگر همپیمان سازند تا مجموعا با ۱۵۱ رأی عملا بزرگ‌ترین فراکسیون پارلمان را تشکیل دهند! زیرا بسیار بعید به نظر می‌رسد طیف رقیب بتواند ائتلافی با بیش از ۱۵۱ نماینده تشکیل دهد!
درست در همین وضعیت، مقتدی صدر توانست عمار حکیم را قانع سازد تا به جای حضور در جلسات ائتلافی جبهه مقاومت در بغداد، به خانه مقتدی صدر در نجف برود و برای تشکیل دولت همپیمان شوند. به این ترتیب در همان گام نخست، نه‌تنها پروژه جبهه مقاومت شکست خورد؛ بلکه مقتدی صدر توانست یک متحد خوشنام را برای خود جذب کرده و از فشارها برای همیپمانی با خود بکاهد.
به این ترتیب عملا دو بلوک مهم در برابر یکدیگر صف‌آرایی کردند. در یک بلوک فهرست‌های «فتح»، «دولت قانون» و «اراده» قرار دارند که جمعا ۷۵ نماینده را تشکیل می‌دهند و در سوی مقابل فهرست‌های «سائرون» و «حکمه» قرار گرفته که با ۷۳ رأی به عنوان رقیب جدی در برابر بلوک نخست ایستاده‌اند. با توجه به این‌که بلوک دوم از پتانسیل بیش‌تری برای جلب نظر ائتلاف وطنیه و ائتلاف‌های اهل تسنن برخوردار بوده و در مورد کردستان نیز – برخلاف روابط نوری المالکی و مسعود بارزانی – مقتدی صدر و عمار حکیم از روابط نسبتا خوبی با مسعود بارزانی برخوردارند، به نظر می‌رسید اصلی‌ترین آوردگاه، رقابت بر سر جذب فهرست انتخاباتی «نصر» به محوریت حیدر العبادی باشد.
پایگاه خبری تحلیلی فردا پیش از این در یک گزارش تحلیلی اعلام کرده بود که مقتدی صدر نهایتا به حیدر العبادی به عنوان یک گزینه جذاب در نخست وزیری می‌نگرد و در این زمینه صرفا شروط و ملاحظاتی دارد که باید العبادی بپذیرد. {برای مشاهده گزارش، بر روی لینک مقابل کلیک کنید: تلاش حیدر العبادی برای بقا در نخست‌وزیری از طریق ائتلاف/ آیا مقتدی صدر برنامه‌ای برای تشکیل دولت دارد؟/ احتمال ائتلاف العبادی و مقتدی صدر }
با این حال رهبر جریان صدر به هدف ایجاد فشار بر روی حیدر العبادی، طی روزهای اخیر اسامی متعددی را به عنوان گزینه‌های نخست وزیری مطرح کرده است تا نخست وزیر فعلی عراق بداند ائتلاف صدر و حکیم حاضر نیست به هر قیمتی با حیدر العبادی همپیمان شود! العبادی نیز با دریافت پیام‌های مذکور، شب گذشته به خانه مقتدی صدر در محله حنانه نجف رفت تا بدون حضور واسطه‌ها و رقبای دیگر بر سر تشکیل دولت آینده رایزنی کنند.
اخبار به دست آمده از نشست مذکور نشان می‌دهد طرفین بر سر تشکیل دولت تا حد زیادی توافق کرده‌اند؛ اما مشخصا در یک مورد حیدر العبادی باید دست به ریسک بزند. او یا باید به صورت رسمی خروج خود از حزب الدعوه را اعلام کند که این کار می‌تواند آینده سیاسی وی را با چالش‌های اساسی مواجه سازد؛ یا باید فکر هر گونه ائتلاف با جریان صدر را از سر بیرون کرده و برای دستیابی به نخست وزیری، ائتلاف بزرگ‌تری در برابر صدر تشکیل دهد و فراتر از آن خود را برای چالش تبدیل صدر به اپوزیسیون فعال در پارلمان و حتی سطح خیابان آماده سازد!
اکنون حیدر العبادی در یک دو راهی بسیار سخت گرفتار شده است. او برای بقا در پست نخست وزیری کافی است با مقتدی صدر همپیمان شود، زیرا بلوک محور مقاومت در خوشبینانه‌ترین حالت می‌تواند ائتلاف‌های اتحادیه میهنی و هویتنا را به خود جذب کرده و تعداد آراء خود را از ۷۵ نفر به ۱۰۲ برساند؛ در حالی که همین هم دور از واقعیت به نظر می‌رسد! این در حالی است که هم‌اکنون بلوک مقتدی صدر و عمار حکیم دارای ۷۳ رأی بوده و در صورت ائتلاف با حیدر العبادی به ۱۱۵ رأی می‌رسد؛ ضمن این‌که راه برای همپیمان شدن با فهرست‌های انتخاباتی دیگر باز شده و می‌تواند برای اولین بار دولتی با حمایت مستقیم بیش از ۵۰ درصد پارلمان تشکیل دهد!
با این حال مقتدی صدر شرط سختی برای حیدر العبادی قرار داده است. نخست وزیر فعلی عراق می‌داند که با اعلان خروج از حزب الدعوه، عملا تمام پیوندهای سابق و گذشته خود را انکار کرده و مشخص نیست آینده سیاسی وی به چه سمت و سویی خواهد رفت؟ ضمن این‌که واقعیت این است که هیچ دولتی در عراق نمی‌تواند کشور را به ثبات و آرامش برساند؛ مگر این‌که به قدرت و نفوذ مردمی جبهه مقاومت در بخش‌های مهمی از عراق توجه کند.
باید دید بالاخره آقای نخست وزیر چه تصمیمی می‌گیرد؟ احتمالا این تصمیم با استقبال ویژه واشنگتن و مخالفت شدید ایران مواجه باشد!
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0