ماجرای یک عزل تاریخی و روسری گلدار آقای رییس جمهور!

به گزارش قائم آنلاین، با آغاز حکومت جمهوری اسلامی و برچیده شدن بساط رژیم پهلوی همه دشمنان داخلی و خارجی تلاش خود را از روز اول مضاعف کردند تا این انقلاب را از پای در بیاورند.

از این رو بود که با مروری گذرا بر کارنامه چهل سال انقلاب اسلامی آنچه به صورت ملموس خودنمایی می‌کند فراز و نشیب ها و حوادثی است که انقلابیون و ملت ایران پشت سر گذاشته اند. حوادثی که می‌توانست هر کدام ضربه هولناکی بر پیکره انقلاب نوپا باشد اما بی شک رهبری امام خمینی و سپس آیت الله خامنه‌ای بود که توانست پرچم نظام اسلامی را در سخت ترین شرایط برافراشته نگه دارد.

در پس همه این سالها، سال ۶۰ را می‌توان پر حادثه ترین سال این خیزش اسلامی دانست چرا که افراد بزرگی از این نظام به دست منافقین ترور شدند و در کنار آن افراد مهم دیگری بودند که در رده های بالای حکومت نفوذ کرده و هم صدا با دشمنان خارجی در پی تضعیف انقلاب بودند.

یکی از این نفوذی ها ابوالحسن بنی صدر بود که در سمت ریاست جمهوری کارشکنی های بسیاری به خصوص برای رزمندگان اسلام در جنگ ایجاد کرده بود. از جمله مهمترین این اذیت ها می‌توان به عملیات الی بیت المقدس اشاره کرد که بسیاری از فرماندهان جنگ از روند همکاری با او که سمت فرماندهی کل قوا را نیز در اختیار داشت شکایت پیش امام می‌بردند.

همچنین یکی دیگر از دلایل مهم خائن بودن بنی صدر همکاری و همراهی با سازمان مجاهدین خلق یا همان منافقین که دستشان به خون ملت ایران آغشته بود به حساب می‌آمد. سازمانی که افراد بسیاری از جمله شهید بهشتی و یارانش را به شهادت رسانده بود. همراهی بنی صدر با آنها به حدی بود که مسعود رجوی می‌گوید: «… وقتی بنی‌صدر به تازگی رئیس‌جمهور شده بود با برادر مجاهدمان عباس داوری به دیدارش رفتیم و تبریک گفتیم … بنی‌صدر در پاسخ گفت می‌دانم که شما [سازمان] نیروی آینده‌اید … ‌»

رآی آوردن بنی‌صدر در انتخابات ریاست جمهوری باعث شده بود توهماتی رییس قوه مجریه را بگیرد تا جایی که فکر می‌کرد حتی از امام نیز در بین مردم محبوب تر است. حضرت آیت الله خامنه ای در خصوص همین توهمات او در جلسه ای که در مجلس شورای اسلامی تشکیل شد فرمودند: «… یکی دیگر از مسائل، ماجرای فتاوی نظرخواهی ایشان [بنی‌صدر] است در مورد محبوبیت در بین مردم، که ایشان یک نظرخواهی کرده بودند که نتیجه‌اش این بود که آقای بنی‌صدر (شاید ارقام را اشتباه کنم، درست یادم نیست، ولی نسبت‌ها نزدیک به این مقدار است.) در میان ۸۰ درصد مردم محبوبیت دارد، امام ۵۳ درصد در میان مردم محبوبیت دارد و بقیه هم که جای خود دارند. ایشان این را آوردند در شورای انقلاب و گفتند که نظرخواهی ما این را نشان می‌دهد که محبوبیت من از امام امروز در جامعه بیشتر است! و همین را ایشان در یک مصاحبه‌ی خارجی گفته بود و بعد در شورای انقلاب مطرح شد. آقای بهشتی سؤال کرد که شما این را گفتی؟ گفت: «نه، این یک دروغ است.» یادش نبود که خودش در شورای انقلاب این را به ما هم گفته است و از اصل قضیه اظهار بی‌اطلاعی می‌کرد.»

علی رغم همه اینها بنای رهبری بر حمایت از او بود تا شاید بتواند در آن برهه حساس این مسئله را به گونه دیگری حل و فصل نمایند. اما خیانت آقای رییس جمهور تا جایی رسید که دیگر مماشات با او به ضرر جمهوری اسلامی تمام می‌شد. بنی صدر علاوه بر اینکه منافقین را همراهی می‌کرد ملت ایران را نیز علیه حکومت تحریک می‌کرد و از آنان می‌خواست علیه جمهوری اسلامی دست به تظاهرات بزنند.

امام خمینی (ره) روز هجدهم خرداد ماه در یک سخنرانی پرشور و قاطع در مورد اقدامات بنی صدر و مؤتلفین وی، آخرین اتمام حجت ها را اعلام کردند و مقاومت در برابر قانون و مصوبات قانونی مجلس را دیکتاتوری نامیدند و صریحاً‌ به تشنج آفرینان هشدار دادند.

اما باز بنی صدر از مردم خواست برای مقاومت و ایستادگی در دفاع از وی، در چند نقطه تهران و شهرستان‌ها در روزهای ۱۸ و ۱۹ خرداد تجمع های غیر قانونی و آشوبگرانه به راه بیاندازند.

اینگونه بود که حضرت امام خمینی تصمیم تاریخی خود را در آن ایام پر التهاب گرفتند و روز بعد با یک حکم که در جمله ای نگاشته بود،‌ ابوالحسن بنی صدر را از فرماندهی نیروهای مسلح عزل کردند:‌ «بسم الله الرحمن الرحیم – ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران ، آقای بنی صدر از فرماندهی کل نیروهای مسلح بر کنار شده اند. روح الله الموسوی الخمینی ،‌ ۲۰/۳/۱۳۶۰»

بنی صدر در زمان صدور این حکم در کرمانشاه به سر می برد و اختفای وی از همانجا آغاز شد. فردای آن شب سازمان مجاهدین خلق اطلاعیه دیگری در حمایت از بنی صدر تحت عنوان «هشدار نسبت به حفظ جان رئیس جمهور» صادر کرد و نوشت:‌ « مجاهدین خلق ایران با اخطار قاطع انقلابی علیه هرگونه سوء‌ نیت به جان رئیس جمهور، از تمامی خلق قهرمان ایران، روشنگری،‌ هوشیاری، آمادگی و حضور دائمی در صحنه ها و مقاومت پیگیر را طلب نموده و در این شرایط حمایت از شخص رئیس جمهور و حفاظت از جان او را یک وظیفه مبرم انقلابی در سراسر کشور تلقی می کند.»

بنی صدر نیز بار دیگر در بیانیه مورخ ۲۲ خرداد ۶۰، مردم را به مبارزه علنی علیه نظام و حاکمیت جمهوری اسلامی فرا خواند. وی در بخشی از این بیانیه بلند با تأکید بر این که «کودتای خزنده‌» در حال اجراست و آزادی و امنیت از بین رفته، مدعی وجود خطرهای جدی برای استقلال کشور شد:‌ « … با شما مردم سخنم همواره این بوده است که … استقامت کنیم. راههای استقامت را شما خود در گذشته یافته اید و اینک نیز می توانید بیابید.

… به شما می گویم: اگر امروز که هنوز وقت باقی است،‌ نایستید و استبداد را که هنوز قوام نگرفته دفع شر نکردید و استبداد با سلطه خارجی پیوند قطعی پیدا کرد، همه آنچه را که گفتم و بدتر از آن را بر شما خواهند آورد و … آنچه را که باید به اطلاع شما می رساندم،‌ رساندم. بر شما مردم است که نگران سرنوشت انقلاب اسلامی و کشور خود باشید و استقامت کنید .»

به دنبال رأی اکثریت قاطع نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر حضرت امام خمینی(س) روز نخست تیرماه سال ۱۳۶۰ وی را از ریاست جمهوری عزل کردند. به موجب بند پنج اصل ۱۱۰ قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران، عزل رئیس جمهور پس از حکم دیوان عالى کشور و یا رأى مجلس شوراى اسلامى، از وظایف و اختیارات رهبرى مى‏ باشد.

آیت الله هاشمی رفسنجانی، رئیس وقت مجلس شورای اسلامی در نامه ای به حضرت امام نتایج رای گیری مجلس درباره کفایت بنی صدر را به اطلاع ایشان رساندند: «بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏

محضر شریف حضرت آیت اللَّه العظمى امام خمینى- ادام اللَّه ظله. محترماً به عرض مى‏ رساند، رأى مجلس شوراى اسلامى در جلسه مورخ ۳۱/ ۳/ ۱۳۶۰ پس از بحث و بررسى با حضور ۱۹۰ نفر به شرح زیر:

آراى موافق: ۱۷۷

رأى مخالف: یک نفر

آراى ممتنع: دوازده نفر

در مورد آقاى سید ابو الحسن بنى صدر بر این قرار گرفت که «آقاى ابو الحسن بنى صدر براى ریاست جمهورى اسلامى ایران کفایت سیاسى ندارد» به موجب اصل ۱۱۰ قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران مراتب براى اتخاذ تصمیم به خدمت امام عظیم الشأن گزارش مى ‏گردد.

رئیس مجلس شوراى اسلامى.

۳۱/ ۳/ ۶۰- اکبر هاشمى رفسنجانى»

امام در پاسخ نوشتند:

«بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏

پس از رأى اکثریت قاطع نمایندگان محترم مجلس شوراى اسلامى مبنى بر اینکه آقاى ابو الحسن بنى صدر براى ریاست جمهورى اسلامى ایران کفایت سیاسى ندارد، ایشان را از ریاست جمهورى اسلامى ایران عزل نمودم.

اول تیر ماه ۶۰

روح اللَّه الموسوی الخمینى‏

(صحیفه امام، ج‏۱۴، ص: ۴۸۰)»

حضرت امام در همین روز ضمن سخنانی به بنی‌صدر فرمودند:

«من بسیار متأسفم از اینکه کوشش کردم که در این دوره اول جمهورى اسلامى این طور مسائل پیش نیاید، و این طور عزل و نصبها نشود؛ لکن با کمال کوششى که کردم اینها نتوانستند بفهمند. من با زبان هاى مختلف آنها را دعوت کردم به اینکه رها کنند این راهى را که در پیش دارند و با ملت ایران این طور نکنند.» (صحیفه امام، ج۱۴، ص ۴۸۶)

امام همچنین از نصیحت و خیرخواهی برای بنی‌صدر فروگذار نکردند:

«من الآن هم نصیحت مى‏ کنم آقاى بنى صدر را به اینکه نبادا در دام این گرگ هایى که در خارج کشور نشستند و کمین کردند بیفتید، و این آبرویى که از دست دادید بدتر بشود.» (صحیفه امام، ج۱۴، ص ۴۹۲)

در کنار این وقایع شاید بیشترین طیف خوشحال از این وقایع رزمندگان اسلام بودند. فرماندهان ارتش و سپاه انقدر از کارشکنی های رییس جمهور معزول تحت فشار بودند که بلافاصله روز ۲۱ خرداد بعد از برکناری او از فرماندهی کل قوا و تشکر از این تصمیم تاریخی امام عملیاتی را در جبهه دارخوین آغاز کردند و نامش را گذاشتند عملیات فرمانده‌ کل‌ قوا- خمینی‌ روح‌ خدا.

البته نیروهای‌ سپاه‌ پاسداران‌ انقلاب‌ اسلامی‌ به‌ مدت‌ چهار ماه‌ بدون‌ سر و صدا و جلب‌ توجه‌ دشمن‌ و در نزدیکی‌ نیروهای‌ عراق، شبانه‌ یک‌ کانال‌ به‌ طول‌ ۱۳۰۰ متر و به‌ شکل‌ «T» حفر کردند که‌ انتهای‌ آن‌ وارد میدان‌ مین‌ در جلوی‌ خاکریز و خط‌ آتش‌ دشمن‌ شده‌ بود.

پیشانی‌ این‌ کانال‌ به‌ موازات‌ خط‌ آتش‌ دشمن‌ و به‌ فاصله‌ ۴۰۰ تا۵۰۰ متر قرار داشت. در این‌ حمله، نیروهای‌ سپاه‌ پاسداران‌ انقلاب‌ اسلامی‌ عمل‌ کننده‌ و ارتش‌ جمهوری‌ اسلامی‌ پشتیبانی‌ و پدافند را به‌ عهده‌ داشتند.

قرار بود در ساعت‌۳:۳۰ دقیقه‌ بامداد روز۲۱ خرداد ماه سال‌۱۳۶۰ حمله‌ آغاز شود. ساعت‌۱۱ شب، خبر برکناری‌ بنی‌صدر از فرماندهی‌ کل‌ قوا توسط‌ امام‌ خمینی (ره)، از رادیو پخش‌ شد و وضعیت‌ در بهترین‌ حالت‌ ممکن‌ قرار گرفت.

این‌ عملیات، زمینه شکسته شدن محاصره‌ آبادان‌ را در پی داشت و تمرینی بود برای آغاز یک عملیات بزرگ تر به نام ثامن‌الائمه. در این‌ حمله‌ با سه کیلومتر پیشروی، مواضع‌ محکم‌ و مهم‌ دشمن‌ در این‌ جناح‌ به‌ تصرف‌ درآمد و دست‌ کم ۳۲ دستگاه‌ تانک‌ و نفربر منهدم و ۱۴۹۶ تن‌ از نیروهای‌ دشمن‌ کشته، زخمی‌ و اسیر شدند.

و رییس جمهور معزول نیز لچک به سر کرد و با روسری گلدار از کشور به فرانسه گریخت.