چرایی ترور آیت‌الله بهشتی

این حادثه شش روز پس از عزل بنی‌صدر از ریاست‌جمهوری صورت گرفت. سه روز قبل از وقوع این حادثه، محمد جواد قدیری، عضو کادر مرکزی سازمان مجاهدین خلق و طراح اصلی انفجار مسجد ابوذر که در آن آیت‌الله خامنه‌ای، امام جمعه وقت تهران مورد سوءقصد قرار گرفت، به دوستان خود با اطمینان خبر داده بود که «روز هفتم تیر» کار یکسره خواهد شد.

به همین دلیل با حسن غفوری فرد عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی در مورد نقش آیت‌الله بهشتی در انقلاب اسلامی و حزب جمهوری اسلامی و کادر سازی انقلاب اسلامی به گفت‌وگو پرداختیم که در ذیل می‌آید:

*ویژگی بارز شخصیتی آیت‌الله بهشتی چه بود؟

آیت‌الله بهشتی تئورسین و موسس اصلی حزب جمهوری اسلامی بود. نقش آیت‌الله بهشتی در حزب جمهوری اسلامی پررنگ‌تر از دیگر اعضا بود و به همین دلیل به طور طبیعی به عنوان دبیرکل حزب جمهوری اسلامی معرفی شد.

البته حزب جمهوری اسلامی قبل از انقلاب شکل گرفت و با توجه به محدودیت‌های قبل از انقلاب، به صورت محدود فعالیت می‌کرد. بر اساس اساس‌نامه‌ای که شهید بهشتی تهیه کرده بود قرار بود بعد از اینکه اعضای حزب به ۳۰۰ نفر رسیدند شورای مرکزی حزب جمهوری تشکیل شود و شورای مرکزی دبیرکل حزب را انتخاب کند. البته قبل از تشکیل حزب جمهوری اسلامی شهید بهشتی به علت بصیرت بسیار بالا، افرادی که چه در داخل و خارج از کشور می‌توانستند برای انقلاب مؤثر باشند مشخص کردند و آنها را برای عضویت در حزب دعوت کردند.

آن زمان خط و خطوط بسیار پررنگ نبود؛ عامل مؤثر در یارگیری برای حزب باور به رهبری انقلاب و مبارزه با شاه و علاقه به استقرار جمهوری اسلامی بود.

من آن زمان در خارج از کشور حضور داشتم بعد از آنکه به ایران برگشتم به شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی دعوت شده بودم ۳۰ نفر عضو شورای مرکزی حزب بودند.

*نقش شهید بهشتی در تاسیس و ادامه حزب پررنگ بود

نقش شهید بهشتی در تاسیس و ادامه حزب پررنگ بود. بلافاصله بعد از اعلام موجودیت حزب جمهوری اسلامی ۱۰۰ هزار نفر برای پیوستن به حزب اعلام آمادگی کردند آنقدر استقبال از حزب در استان‌ها زیاد بود که شهید باهنر به عنوان مسئول کمیته استان‌های حزب انتخاب شدند علاقه به پیوستن به حزب جمهوری اسلامی آنقدر در استان‌ها زیاد بود که حزب در استان‌ها به سرعت شکل گرفت و در همان ماه اول بیش از یک میلیون نفر به عضویت حزب در آمدند.

* مجاهدین خلق به این دلیل به جان شهید بهشتی و حزب جمهوری اسلامی سوءقصد کردند که شهید بهشتی را رأس جمهوری اسلامی می‌دانستند و گمان می‌کردند که با ترور فیزیکی شهید بهشتی، جمهوری اسلامی سقوط می‌کند؟

 گروهک منافقین در بدو پیدایش با کمک متدینین شکل گرفت و با  نام مجاهدین خلق آغاز به کار کرد. قصد تشکیل حکومت اسلامی داشتند. منتها بعد از سال ۱۳۵۴ دچار انحراف شدند و بعدها انشقاق پیدا کردند.

یک گروه رسما اعلام کردند که مارکسیست شدند و بعد از آن مبارزه علیه اسلام را آغاز کردند و آنهایی که اعلام نکردند مارکسیست شدند در ظاهر ادعای اعتقاد به اسلام می‌کردند و فکر کردند اگر چهره‌های شاخص انقلاب را ترور کنند انقلاب سقوط خواهد کرد.

به طور حتم رأس انقلاب اسلامی حضرت امام بود که گروهک منافقین به امام دسترسی نداشتند. بعد از امام نسبت به شهید بهشتی و شهید مطهری حساسیت داشتند. در همان ماه‌های اول انقلاب شهید مطهری توسط گروهک فرقان به شهادت رسیدند. آن زمان مسئله حفاظت از افراد شاخص انقلاب مطرح نبود و این بزرگان خودشان رانندگی می‌کردند و در میان مردم حضور به هم می‌رساندند به همین دلیل گروهک‌ها از این فرصت سواستفاده کردند و بزرگان انقلاب را به شهادت رساندند و فکر می‌کردند با به شهادت رساندن این افراد نظام اسلامی سقوط می‌کند. به همین دلیل تیمسار قرنی، علامه مرتضی مطهری، آیت‌الله محمد حسن بهشتی، محمد علی رجایی و محمد جواد باهنر را به شهادت رساندند.

*انقلاب بعد از ترور‌ها راه خود را به قدرت ادامه داد

خوشبختانه انقلاب بعد از ترورها راه خود را با قدرت ادامه داد رهبری امام به خوبی توانستند تبعات ترور را کنترل کند و گروهک منافقین بعد از ترور شخصیت‌ها در پی رسیدن به اهداف خود که فلج کردن نظام جمهوری اسلامی ناکام دیدند دست به ترور کور زدند و افراد کوچه و بازار را ترور کردند.

اما انقلاب اسلامی از پشتوانه بالایی برخوردار بود به قول شهید بهشتی یکی از ویژگی نهضت‌های حقیقی این است که هر چه به نهضت حمله شود نهضت قوی‌تر می‌شود. انقلاب پشتوانه بسیار بالای داشت و رویش‌های بسیار داشت.

گروهک منافقین فکر می‌کردند انقلاب به شهید بهشتی وابسته است و اگر به شهادت برسند انقلاب سقوط خواهد کرد. خیال می کردند انقلاب در بعد تئوری به شهید مطهری و از نظر اجرایی و عملی به شهید بهشتی است.

زمانی که مردم پی بردند عامل ترور بزرگان انقلاب گروهک ها هستند عمق کینه مردم نسبت به آنان بیشتر شد.

آنان احساس می‌کردند دیگر نمی‌توانند در داخل ایران زندگی کنند و به خارج از کشور رفتند.