چیزی که درباره پیشکسوتانی ماننده زنده‌یاد کشاورز و دیگر عزیزانِ هم‌دوره او برایم قابل توجه بود، احترام و ادب حرفه‌ای بود که آنها در کارشان داشتند. به‌خوبی به مسئولیتی که در قبال کار خود نسبت به جامعه داشتند، واقف بودند و جالب این که بیشترشان این آداب‌دانی را شرط اصلی این حرفه می‌دانستند. در کار، جدی و وقت‌شناس بودند و در کنارِ گروه، خودمانی و دوست‌داشتنی.